تدوین مدل ساختاری رابطه باورهای فراشناختی با پریشانی روان شناختی و نقش میانجی بهزیستی روان شناختی در مددجویان مرد زندانی

پریشانی روان شناختی، اصطلاحی کلی برای توصیف احساسات یا هیجانات ناخوشایندی است که با مجموعه ای از علایم بیماری روانی مانند باورهای فراشناختی بروز می کند. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل ساختاری رابطه باورهای فراشناختی با پریشانی روان شناختی با نقش میانجی بهزیستی روان شناختی در مددجویان مرد زندانی انجام شد.

مطالعه حاضر به روش همبستگی و از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی زندانیان مرد اردوگاه حرفه آموزی و کاردرمانی شهرستان چناران واقع در استان خراسان رضوی در سال 1399 به تعداد 2700 نفر تشکیل دادند. از این بین، 350 نفر با استفاده از نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان به فرم کوتاه پرسش نامه فراشناخت (ولز و کارترایت هاتون، 1997) و پرسش نامه افسردگی، اضطراب، استرس (لاویبوند و لاویبوند، 1995) و فرم کوتاه مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف (ریف، 1989) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزارهای آماری SPSS نسخه 25 و Amos نسخه 24 صورت گرفت. سطح معناداری آزمون ها در این پژوهش 0٫05 در نظر گرفته شد.

نتایج نشان داد، ضرایب مسیر مستقیم بین باورهای فراشناختی بر بهزیستی روان شناختی منفی و معنادار (0٫002=p، 0٫273-=ß) و بر پریشانی روان شناختی مثبت و معنادار است (0٫001=p، 0٫300=ß)؛ همچنین ضریب مستقیم بهزیستی روان شناختی بر پریشانی روان شناختی منفی و معنادار است (0٫002=p، 0٫504-=ß). ضریب اثر غیرمستقیم باورهای فراشناختی بر پریشانی روان شناختی نیز مثبت و معنادار است (0٫001=p، 0٫138=ß). شاخص های نکویی برازش مدل مشخص کرد، بهزیستی روان شناختی رابطه باورهای فراشناختی و پریشانی روان شناختی را میانجیگری می کند (0٫95=CFI، 0٫06=RMSEA).

براساس نتایج این پژوهش می توان گفت، بهزیستی روان شناختی، روابط ساختاری باورهای فراشناختی را با پریشانی روان شناختی میانجیگری می کند.