سیاست های فرهنگی امام رضا(ع) در همگرایی و تقریب ادیان ومذاهب اسلامی

جهان اسلام، امروزه با چالش های گوناگونی رو به روست، بنابراین ضروریست که برای غلبه بر این چالش ها زمینه های تقریب مذاهب اسلامی را هموار سازیم.بی تردید هیچ مسلمان فهمیده ای نیست که نداند یکی از عوامل حرمت و بزرگی اسلام، تقریب مذاهب مختلف اسلامی با وجود اختلافات است. به هر میزان این هم گرایی در میان فرقه های اسلامی اعم از شیعه و سنی پررنگ تر شود، به همان اندازه نیز فرصت های بیشتری برای قدرت نمایی امت اسلامی در برابر زیاده خواهی دنیای زر و زورآماده خواهد شد.اما آنچه که مایه نگرانی است، شعله ور شدن دشمنی و کینه توزی در میان مذاهب و فرق مختلف اسلامی است. در حقیقت اختلاف در مسایل فقهی و بعضی مسایل غیراساسی که نتیجه طبیعی اجتهاد و تفکر آزاد است، در ذات خود خطرناک نیست و مقصود از تقریب مذاهب هم از بین بردن اصل اختلاف نیست، بلکه مهم ترین هدف این است که این اختلاف موجب دشمنی نگردد و دوری و مشاجره جای خود را به برادری و نزدیکی دهد. احادیث، کتب و گفتار و کردار امام رضا (ع) نشان دهنده آن است که ایشان درطول حیات متبرک خود تلاشی دوچندان در خصوص همگرایی ادیان از خویشتن نشان داده اند.فرضیه این نوشتار موثر بودن آموزه های امام رضا (ع) در وحدت ، همگرایی مذاهب براساس قرآن ، احادیث، روایات و مناظرات آن حضرت می باشد.در این نوشتار که به شیوه توصیفی و تحلیلی بنا شده است در وهله اول به صورت فیش و یادداشت ها ازمنابع ومآخذ گوناگون نگاشته وسپس موضوع بندی و فهرست بندی آخرالامر به تجزیه و تحلیل مطالب پرداخته است.