ارتباط بین رفتارهای مراقبتی پرستار و پاسخ های نوزاد نارس حین حمام کردن

حمام کردن نوزادان نارس بطور بالقوه می تواند منجر به اختلال در پاسخ های رفتاری نوزادان شود. با توجه به شیوع تولد نوزادان نارس در ایران، هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین رفتارهای مراقبتی پرستار و پاسخ های نوزاد نارس حین حمام کردن بود.

در این مطالعه که در سال 2018  در بخش NICU بیمارستان روحانی بابل انجام شد، تعداد60 نوزاد توسط 7 پرستار حمام شدند. رفتارهای مراقبتی پرستار و پاسخ های رفتاری نوزاد  از طریق نوار ویدیویی ضبط گردید. طبق چک لیستی که از قبل آماده شده بود، رفتارهای مراقبتی پرستار و پاسخ های رفتاری نوزاد به مدت هر 10 ثانیه از نظر وقوع، مشاهده و ثبت گردید. جهت آنالیز داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون لجستیک چند متغیره استفاده شد. 0/05 <p معنی دار تلقی گردید.

میانگین سن داخل رحمی نوزادان (1/77 ±31/72) هفته و میانگین سنی پرستاران (1/75± 29/62) سال بود. در این مطالعه، صحبت کردن پرستار با دیگران حین حمام کردن نوزاد، ارتباط مستقیمی با چنگ زدن و باز کردن انگشت، مشت کردن (0/049=p) و بستن چشم ها در نوزادان داشته است (0/020=p). لمس کردن نوزاد به آرامی توسط پرستار با شکلک در آوردن نوزاد ارتباط مسقیم (0/025=p) داشته است. بین گرفتن تند و خشن نوزاد با پرش ناگهانی، لرزش و انقباض عضله (0/004=p)  و بستن چشم ها ارتباط مستقیم (0/037=p) وجود داشت.

رفتارهای مراقبتی پرستاران با رفتارهای استرسی نوزادان حین حمام دادن در ارتباط می باشد بطوری که می توان با ارایه مراقبت با کیفیت، بروز رفتارهای استرسی نوزاد را بطور معنی داری کاهش داد.