بررسی سازگاری و پایداری عملکرد لاین های منتخب پاچ باقلا (Phaseolus vulgaris) در کشت بهاره استان گیلان

به منظور دست یابی به ارقام پرمحصول پاچ باقلا و سازگار به منطقه گیلان در کشت بهاره، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در فصل بهار در سه منطقه از استان گیلان (لاهیجان، رشت، شاندرمن) طی دو سال زراعی (سال های 1395 و 1397) انجام شد. تعداد نه لاین به همراه توده محلی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس مرکب برای صفت عملکرد غلاف تر در سه منطقه طی دو سال نشان داد که اثر ژنوتیپ و برهمکنش ژنوتیپ× مکان× سال معنی دار بودند. همچنین، نتایج نشان داد که لاین ها از نظر عملکرد غلاف تر با هم اختلاف معنی دار داشتند. مقایسه میانگین عملکرد غلاف تر در مناطق مورد مطالعه طی دو سال نشان داد که در کشت بهاره لاین G9 بیشترین عملکرد را داشت و کمترین عملکرد مربوط به توده محلی بود. تجزیه پایداری عملکرد غلاف تر به روش ناپارامتری رتبه نشان داد که لاین های  G9و G8 پایدارترین لاین ها بودند. همچنین براساس نمودار GGE بای پلات، لاین های  G9و G8 به عنوان لاین های برتر با عملکرد و سازگاری بالا انتخاب شدند.