خودمراقبتی معنوی پرستاران: تحلیل مفهوم با رویکرد واکر و اوانت

یکی از ابعاد مهم خود مراقبتی در پرستاران، بعد معنوی است. با این وجود مفهوم خودمراقبتی معنوی پرستاران به خوبی تعریف نشده است. لذا این مطالعه سعی دارد تا با تحلیل این مفهوم، تعریفی روشن و شفاف از این مفهوم ارایه نماید.

این پژوهش باهدف تحلیل مفهوم خودمراقبتی معنوی پرستار با استفاده از رویکرد هشت مرحله ای واکر و آوانت انجام شد. بعد از جستجوی پایگاه های داده SID، Magiran،ISI، Pubmed، Scopus, Iranmedex بین سال های 2000 تا 2022 با استفاده از کلیدواژه های: خودمراقبتی پرستار، خودمراقبتی معنوی، خودمراقبتی معنوی پرستار، مقالات واجد شرایط انتخاب و با کمک روش تحلیل محتوای گرانهایم و لاندمن مورد تحلیل قرار گرفتند.

تجزیه و تحلیل مطالعات نشان داد، تبلور خود درونی و رفتار مبتنی بر نمود معنوی ازجمله ویژگی های مفهوم خودمراقبتی معنوی پرستاران می باشند که با پیشایندهای رویارویی با فشار و استرس زیاد، درک ماهیت معنوی حرفه پرستاری و محیط کاری معنویت پرور ظهور یافته و منجر به پیامدهایی از قبیل صیقل یافتن خود معنوی پرستار، تاب آوری و مراقبت اثربخش پرستاری می گردد.

نتایج این مطالعه، تعریف جامعی از خودمراقبتی معنوی در پرستار ارایه داده است و نشان می دهد خودمراقبتی معنوی در پرستار، فرایند مراقبتی مبتنی بر خود است که منجر به توجه بیشتر به ابعاد معنوی درونی پرستار و تقویت آن ها شده و کمک می کند تا در شرایط سخت و پرتنش حرفه ای بتواند از بیماران مراقبت اثربخش داشته باشد.