نقش تعدیل کننده شفقت به خود در رابطه بین فشار مراقبتی و افسردگی در والدین کودکان مبتلا به سرطان

افزایش هزینه های درمان سرطان در ایران و رشد تک فرزندی، والدین را بیش ازپیش تحت فشارهای ناشی از مراقبت از کودک دچار سرطان قرار داده است که دراین بین افسردگی از شایع ترین پیامدهاست. افزایش شفقت با توجه به نقش محافظتی آن در برابر آسیب های روانی، می تواند در حفظ سلامت روان والدین این کودکان سودمند باشد. پژوهش حاضر باهدف تعیین رابطه بین فشار مراقبتی و افسردگی در والدین کودکان مبتلا به سرطان با نقش تعدیل کنندگی شفقت به خود، انجام شد.

روش پژوهش توصیفی و از نوع مقطعی-همبستگی و جامعه آماری آن، والدین کودکان مبتلا به سرطان زیر 18 سال بود. با روش نمونه گیری در دسترس 376 نفر از والدین، از بیمارستان های محک، بهرامی، مفید و میلاد، پرسشنامه های فشار مراقبتی نواک و گست (CBI)، فرم کوتاه افسردگی بک (BDI-II) و فرم کوتاه شفقت به خود ریس و همکاران را تکمیل کردند. تحلیل نتایج با استفاده از نرم افزارهای spss-27 و smart pls-3 انجام شد. روابط بین متغیرها با آزمون همبستگی پیرسون و مدل پژوهش با استفاده از فن معادلات ساختاری به روش حداقل مجذورات جزیی (pls) ارزیابی شد.

با تحلیل
یافته ها تاثیر فشار مراقبتی بر افسردگی (05/0>p) و تاثیر شفقت به خود بر افسردگی (05/0>p) در والدین کودکان مبتلا به سرطان تایید شد. همچنین یافته ها نشان داد بین شفقت به خود و فشار مراقبتی رابطه وجود دارد (05/0>p). درنهایت اثر تعدیل گری شفقت به خود در رابطه بین فشار مراقبتی و افسردگی تایید شد که شدت اثر تعدیل گری برابر با 122/0- و جهت تعدیل گری منفی بود (05/0>p). بر این اساس مشخص شد شفقت به خود می تواند در کاهش تاثیر فشار مراقبتی بر افسردگی موثر باشد.

از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که شفقت به خود با کاهش ادراکات منفی در طول مراقبت از فرزند مبتلا به سرطان، کاهش علایم افسردگی را تسهیل می کند. بنابراین ارایه ی روان درمانی مبتنی بر شفقت به خود، در مراکز درمانی سرطان می تواند در کاهش فشار مراقبتی و افسردگی در والدین کودکان مبتلا به سرطان موثر باشد.