برآورد توان بیابان زایی استان یزد با بهره گیری از شاخص های DVI

بیابان زایی یکی از چالش های مهم در بسیاری از کشورهای دنیا است و این پدیده بعنوان تهدیدی جدی برای بسیاری از مناطق از جمله مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می شود. با توجه به اهمیت موضوع، پژوهش حاضر به شناسایی مناطق آسیب پذیر استان یزد در برابر بیابان زایی با استفاده از شاخص DVI پرداخته است. در پژوهش حاضر از اطلاعات کتابخانه ای، بررسی های آماری مربوط به جمعیت استان یزد، داده های اقلیمی استان یزد و مدل رقومی ارتفاعی SRTM 30m استفاده شده است. مهم ترین نرم افزارهای مورد استفاده، نرم افزار ArcGIS و SPSS بودند که بر پایه شاخص آسیب پذیری DVI به کاربرده شدند. در شاخص DVI از 9 معیار  در قالب چهار گروه: جمعیتی، آب و هوایی، توپوگرافی و  خاکشناسی بهره گیری می شود. همچنین بر خلاف پژوهش های پیشین، از مدل ANP نیز به منظور وزن دهی به شاخص ها استفاده شده است. نتایج حاصله از پژوهش نشان داده است که حدود 84% از وسعت استان یزد دارای توان آسیب پذیری زیاد و خیلی زیادی است که عمدتا شامل مناطق شمالی و مرکزی استان یزد است. همچنین بر اساس نتایج حاصله، در بین شهرستان های استان یزد، شهرستان های خاتم و بهاباد دارای کم ترین درصد آسیب پذیری و شهرستان های یزد، میبد و اردکان دارای بیشترین پتانسیل آسیب پذیری هستند. مجموع نتایج حاصله از این پژوهش نشان داده است که بخش های زیادی از استان یزد از جمله مناطق شمالی و مرکزی آن دارای پتانسیل آسیب پذیری زیادی هستند که نیازمند توجه ویژه و اجرای برنامه های بلندمدت برای جلوگیری از آسیب پذیری و افزایش بیابان زایی است.