بررسی تاثیر کودهای آلی، شیمیایی و تلفیقی بر برخی خصوصیات کمی و کیفی سه رقم آفتابگردان (Heliantus annuus L.)

این مطالعه به منظور ارزیابی تاثیر کودهای شیمیایی، آلی و تلفیقی بر خصوصیات کمی و کیفی ارقام آفتابگردان انجام شد.

آزمایش به صورت کرت های خرده شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی زهک استان سیستان و بلوچستان اجرا شد. فاکتور اصلی سطوح کوددهی شامل شاهد (عدم کاربرد کود)، کمپوست (40 تن در هکتار)، اسید هیومیک (5 لیتر در هکتار)، کود شیمیایی (150 کیلوگرم اوره، 100 کیلوگرم فسفر و 100 کیلوگرم پتاس)، تلفیقی کمپوست و اسید هیومیک (20 تن در هکتار کمپوست + 5/2 لیتر در هکتار) و تلفیقی اسید هیومیک و کود شیمیایی (5/2 لیتر در هکتار + 75 کیلوگرم اوره، 50 کیلوگرم فسفر و 50 کیلوگرم پتاس) و فاکتور فرعی سه رقم آفتابگردان شمس، قاسم و هایسان 25 بود.

بیشترین قطر طبق (1/22 سانتی متر) از تیمار اسید هیومیک+کمپوست و رقم شمس (3/65درصد افزایش نسبت به شاهد)، وزن 1000 دانه (33/80 گرم) از تیمار اسید هیومیک+کود شیمیایی و رقم شمس (5/63درصد افزایش نسبت به شاهد)، تعداد دانه در طبق (7/581) از تیمار اسید هیومیک+کمپوست و رقم شمس (1/64درصد افزایش نسبت به شاهد) و عملکرد بیولوژیک (11970 کیلوگرم در هکتار) از تیمار اسید هیومیک+کود شیمیایی و رقم شمس به دست آمد. عملکرد بیولوژیک ارقام شمس، قاسم و هایسان 25، در تیمار اسیدهیومیک+کودشیمیایی نسبت به شاهد به ترتیب2/39، 5/31، 5/34 درصد افزایش داشت.

کاربرد کودهای آلی و مدیریت تغذیه تلفیقی از جمله روش های موثر برای بهبود ویژگی های کمی و کیفی آفتابگردان بوده که موجب کاهش مصرف کودهای شیمیایی می شود.