تاثیر کنترل علفهای هرز و مدیریت بقایای گیاهی بر جذب عناصر غذایی توسط علف های هرز و گندم در شرایط آب و هوایی خوزستان

این تحقیق با هدف بررسی اثرات مدیریت بقایا و کنترل علف های هرز بر کاهش عناصر غذایی توسط علف هرز و جذب عناصر غذایی توسط گندم تحت تاثیر برگرداندن، سوزاندن و خارج کردن بقایا و کنترل شیمیایی علف های هرز، اجرا گردید. این پژوهش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل مدیریت بقایا؛ مخلوط کردن، سوزاندن و خارج کردن بقایای کنجد؛ تیمار مهار علف های هرز؛ شاهد، 2,4-D+MCPA 5/1 لیتر در هکتار به صورت پس رویشی، آتلانتیس، 5/1 لیتر در هکتار به صورت پس رویشی و متریبیوزین 200 گرم در هکتار به صورت پس رویشی استفاده گردید. رقم گندم مورد مطالعه در این پژوهش رقم مهرگان بود. در مرحله 30 روز پس از کاشت، وزن خشک علف های هرز در شرایط سوزاندن و خارج کردن بقایا به ترتیب برابر با 4/12 و 1/12 گرم در متر مربع بود که بسیار بالاتر از میانگین وزن خشک علف های هرز در شرایط برگرداندن بود. بیشترین میزان نیتروژن در علف های هرز مربوط به تیمارهای عدم کنترل و آتلانتیس تحت شرایط سوزندان بقایا بود. بیشترین مقدار نیتروژن دانه با میانگین 46/87 کیلوگرم در هکتار، مربوط به تیمار متریبوزین در شرایط برگرداندن بقایا بود که برتری آماری معنی داری نسبت به سایر سطوح تیماری داشت. به طور کلی از نظر وزن خشک علف های هرز و مقدار برداشت شده عناصر غذایی توسط اجزای مختلف گندم و علف هرز، برگرداندن بقایا در کاهش وزن ماده خشک و افزایش قدرت رقابت پذیری گیاه گندم با علف های هرز به واسطه فراهم نمودن شرایط رشدی بهتر برای گندم می باشد.