بررسی ژنوتیپ های امیدبخش سیب زمینی از نظر مقاومت به تنش خشکی در اردبیل

خشکی یکی از مهم ترین تنش های محیطی در بوم نظام های زراعی است. مطالعه به منظور گزینش ژنوتیپ های متحمل سیب زمینی به تنش خشکی انجام گردید.

این آزمایش در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی به روش بلوک های خرد شده نواری در سه تکرار طی دو سال زراعی در اردبیل اجرا شد. دو سطح آبیاری بدون تنش و تنش به عنوان فاکتور عمودی و 20 ژنوتیپ سیب زمینی به عنوان فاکتور افقی مقایسه گردید.

نتایج نشان داد کلیه صفات اندازه گیری شده تحت اثر تیمار های تنش و ژنوتیپ ها قرار گرفت. تحت تیمار تنش ژنوتیپ 905675 بیش ترین عملکرد غده و وزن غده در بوته را به خود اختصاص داد. کم ترین مقدار عملکرد غده و وزن غده در بوته از رقم مارفونا به دست آمد. به علاوه با اعمال تنش، فعالیت آنتی اکسیدان های آنزیمی و غیر آنزیمی افزایش نشان دادند. بیش ترین میزان قند احیاکننده با 122 درصد، ویتامین ث با 63 درصد، پرولین با 106 درصد و فعالیت آنزیم کاتالاز با 249 درصد افزایش نسبت به شرایط بدون تنش در ژنوتیپ 905675 مشاهده شد. بیش ترین فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز و پلی فنل اکسیداز به ترتیب با 214 و 42 درصد افزایش متعلق به ژنوتیپ 901375 بود.

در کل با در نظر گرفتن میزان تغییرات عملکرد غده، وزن غده در بوته و افزایش فعالیت آنتی اکسیدان های آنزیمی و غیر آنزیمی، ژنوتیپ های 905675، 901575 و 901375 به ترتیب به عنوان ژنوتیپ های متحمل و دارای پتانسیل عملکرد بالا در هر دو شرایط تنش و عدم تنش انتخاب شدند و ارقام میلوا، جلی و مارفونا به عنوان ارقام حساس قابل معرفی هستند.