مقایسه تاثیر عسل طبی و استاپلر در تثبیت گرافت های پوستی در بیماران مبتلا به زخم سوختگی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی

زمینه :

عسل دارای کاربردهای طبی متنوعی است. یکی از کاربردهای عسل در رابطه با بهبود زخم است. برای اتصال گرافت پوستی به بافت زیرین به طور معمول از استاپلر استفاده می شود که به علت گران بودن، عدم تولید در داخل کشور و ایجاد آسیب فیزیکی به بافت، نیاز به گزینه جایگزین احساس می شود.

هدف :

مطالعه حاضر با هدف بررسی استفاده از عسل طبی در مقایسه با استاپلر در چسباندن گرافت های پوستی در زخم های ناشی از سوختگی در یک مرکز سوختگی در شمال ایران انجام شد. 

روش ها:

 در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 80 بیمار دچار سوختگی با درصد سوختگی زیر 40 درصد وارد مطالعه شدند. بیماران در دو گروه استفاده از عسل و استفاده از استاپلر قرار گرفتند. اطلاعات جمعیت شناختی و درصد سوختگی از پرونده بیماران استخراج شد. متغیرهای رد پیوند، روزهای بستری پس از انجام گرافت، جابه جایی پوست پیوندی، جمع شدگی گرافت، درد، ادم، هماتوم، خارش و عفونت پس از پیوند در زمان های تعیین شده، بررسی و ثبت شد.

یافته ها :

در این مطالعه 80 بیمار در دو گروه 40نفره قرار گرفتند. به طورکلی 34 نفر (42/5 درصد) مرد و 46 نفر (57/5 درصد) زن بودند. میانگین سنی بیماران 15/42± 39/29 سال بود. براساس نتایج به دست آمده تفاوت معنی داری در تعداد روزهای بستری پس از انجام گرافت (0/001>P)، ، میزان عفونت، هماتوم، ادم، درد و خارش (0/0001=P) مشاهده شد که در گروه عسل مقدار کمتری داشت. میزان جمع شدگی گرافت در گروه استاپلر (0/031=P) کمتر بود. رد پیوند در هیچ گروهی مشاهده نشد.

نتیجه گیری :

نتایج بیانگر این است که استفاده از عسل طبی در درمان زخم سوختگی در مقایسه با استاپلر موجب کاهش مدت بستری پس از انجام گرافت و کاهش عوارض نامطلوبی همچون درد، خارش، ادم، هماتوم و عفونت می شود. همچنین استفاده از عسل طبی برای اتصال گرافت به بافت زیرین، همانند درمان روتین، کارآمد است.