معرفی اهداف توسعه پایدار

توسعه پایدار نخستین بار در سال 1987 در کنفرانس سازمان ملل متحد در رابطه با محیط زیست، توسط نخست وزیر وقت نروژ و رییس کمیسیون محیط زیست در سازمان ملل مطرح شد. وی تعریفی از توسعه پایدار ارایه داد که تا 25 سال بعد از آن مورد استفاده قرار گرفت. توسعه پایدار توسعه ای است که بدون صدمه زدن به نسل های آینده نیازهای جامعه خود را برآورده می کند. توسعه پایدار باید در طول زمان راهکارهای جامعی در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی را مطرح نماید. بعد از 28 سال تلاش و شش نشست متعدد در نهایت دستور کار 2030 برای توسعه پایدار، توسط همه کشورهای عضو سازمان ملل متحد در سال 2015 تصویب شد که یک طرح مشترک برای صلح و رفاه برای مردم و کره زمین در حال حاضر و آینده ارایه دهد. در قلب آن 17 هدف توسعه پایدار (SDGs) Sustainable Development Goals قرار دارد.
SDGs یک درخواست فوری برای اقدام همه کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه می باشد. آشکار است که پایان دادن به فقر و سایر محرومیت ها باید همراه با استراتژی هایی باشد که سلامت و تحصیل را بهبود دهد، نابرابری را کاهش دهد و رشد اقتصادی را تحریک کند. همه اینها با تغییرات آب و هوایی مقابله کرده و برای حفظ اقیانوس ها و جنگل ها تلاش می کنند.
برای تحقق بخشیدن به دستور کار 2030، SDGs باید به تعهد قوی همه ذینفعان برای اجرای اهداف جهانی تبدیل شود، و همه کشورهای فقیر، ثروتمند و با درآمد متوسط برای ارتقاء رفاه و حفاظت از کره زمین مشارکت نمایند. شش حوزه اصلی برای دستیابی به اهداف شامل سلامت، تحصیل، محافظت اجتماعی، امنیت غذایی و کشاورزی پایدار، زیرساخت ها (دسترسی به انرژی و زیر ساخت های انرژی با کربن پایین، آب و بهداشت، حمل و نقل و ارتباطات راه دور) و خدمات مرتبط با زیست بوم و تنوع زیستی می باشد.