سنجش انتقادی فهم جان سرل از طبیعت ‎گرایی زیست ‎شناختی براساس حیث التفاتی

جان سرل با صورت‎بندی نظریه طبیعت‎گرایی زیست‎شناختی می کوشد توضیحی قانع‎کننده برای رابطه بین حالت‎های ذهنی و بدن (مغز) و حل ‎و فصل مشکل کهن ذهن−بدن ارایه دهد. خاستگاه اصلی طبیعت‎گرایی زیست‎شناختی، نظریه‎ های زیست‎ شناسی و فیزیکی، به ویژه دو نظریه تکامل زیستی و اتمی ماده است؛ بنابر نظر سرل، حالت‎های ذهنی همانند آگاهی و حیث التفاتی، بخشی از جهان طبیعی هستند و فرایندهای زیست‎ شناختی مغز، یعنی فرایندهای سلول‎های عصبی سبب ایجاد آگاهی و نیز حیث التفاتی می‎شوند. هدف این مقاله سنجش انتقادی مفهوم سرل از طبیعت‎ گرایی زیست‎ شناختی مبتنی بر موضوع مرتبط با «حیث التفاتی» است؛ ازاین ‎رو نخست با توضیح نظریه طبیعت‎گرایی زیست‎ شناختی سرل نشان داده می‎شود که مبانی اصلی این نظریه عبارتند از اینکه همه پدیدار‎های ذهنی، مانند احساسات و عواطف، افکار و اندیشه ‎ها معلول فرایندهای فیزیکی و شیمیایی موجود در مغزند و نیز پدیدار‎های ذهنی صرفا ویژگی‎های سطح بالاتر مغزند. سپس با بیان اشکالات این نظریه مشخص می‎شود که آیا برخورد با آنها (اشکالات) از موضع طبیعت‎ گرایی زیست ‎شناختی امکان‎پذیر است؟