نگرشی تحلیلی - انتقادی به مفهوم حوخما براساس قطعه حکمی 4Q185 طومارهای بحرالمیت

از زمانی‎که طومارهای بحرالمیت کشف شده‎اند، متخصصان همواره در پی بررسی ارتباط میان ادبیات طومارها، انجمن قمران و یهودیت رسمی بوده ‎اند. در این راستا، پژوهش حاضر «مفهوم حکمت» را در قطعه حکمی 4Q185 طومارهای بحرالمیت مورد واکاوی، تحلیل و نقادی قرار داده است. اهمیت این متن حکمی قمران در این است که با فراهم کردن و ارایه نمونه جدیدی از دستورالعمل‎های حکمی، نشان‎دهنده جایگاه ویژه آموزه‎ های حکمی در دوره معبد دوم است. این آموزه ‎ها، از یک‎سو پیوند نزدیکی با آموزه ‎های حکمی کتاب‎های امثال و بن‎سیرا دارند و از سوی دیگر مفهوم جدیدی از حکمت را به‎دست می‎ دهند. این جستار با بررسی و تحلیل مولفه‎ های گوناگون و به‎هم پیوسته قطعه 4Q185 نتایج به ‎دست آمده از مفهوم حکمت را ارایه داده و سپس با در نظر داشتن شرایط تاریخی و نشان دادن ارتباط این طومار با جامعه قمران، مولفه‎ های قطعه 4Q185 را مورد نقد و ارزیابی نیز قرار می‎دهد و چشم‎انداز جدیدی از یهودیت سده نخست میلادی را عرضه می‎کند: با تحلیل و ژرف‎نگری در مولفه ‎های قطعه 4Q185 به‎ این نتیجه نایل شده‎ایم که چگونه برخی سنت‎های خاص در یهودیت گسترش و تکامل می‎یابند و زمانی‎که آنها با چالش‎های جدید دینی، فرهنگی و اجتماعی مواجه می‎شوند، دگر باره از سنت یهودیت باستان شکل می‎گیرند. بنابراین براساس بررسی و تحلیل مولفه ‎های حکمی جدیدی در قطعه 4Q185  طومارها، به‎ فهم یکی از مفاهیم مهم تاریخی و جامعه ‎شناختی یهودیت در دوره معبد دوم نایل شده ‎ایم و آن را مورد نقد قرار داده ‎ایم.