بررسی تاثیر ترس از کرونا بر سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت: نقش میانجیگری اضطراب ناشی ازکرونا

اضطراب، افسردگی، پریشانی و بی خوابی، مسایل روانی مرتبط با بیماری کووید 19 هستند. سبک زندگی سالم منبع ارزشمندی برای کاهش شیوع و تاثیر مشکلات بهداشتی و بهبود سلامت، مقابله با عوامل استرس زا و بهبود کیفیت زندگی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر ترس ناشی از کرونا بر سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت به واسطه گری نقش متغیر اضطراب انجام شد.

پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع تحلیلی است. جامعه مورد مطالعه 384 نفر از کارکنان سازمان های دولتی شهر اهواز در سال 1399بودند. نمونه گیری به صورت خوشه ای انجام شد. داده های مورد نیاز در نیمه دوم سال 1399 از طریق پرسشنامه ی حاوی اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه  های استاندارد سنجش سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت، پرسشنامه ترس از ویروس کرونا و مقیاس اضطراب ناشی از کرونا جمع آوری گردید. تحلیل داده ها به روش آماری تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزارآماری SPSS نسخه 28 و  PLS Smartانجام شد و برای بررسی نقش واسطه ای متغیرها از آزمون بوت استراپ استفاده شد.

دامنه سنی نمونه های مورد بررسی 60-24 با میانگین 6/07 ±40/74 سال به دست آمد (50% مرد و 50% زن). نتایج نشان داد بین ترس و اضطراب ناشی از کرونا همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد. متغیر سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت، با هریک از متغیرهای ترس و اضطراب ناشی از کرونا همبستگی منفی و معنی دار دارد. بر اساس یافته های پژوهش ترس ناشی از کرونا و سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت به طور غیر مستقیم و به واسطه اضطراب بیماری کرونا رابطه آماری معنی دار وجود دارد.

اضطراب بیماری کرونا رابطه ترس بیماری کرونا و سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت را به طور کامل میانجیگری می کند. به طور کلی می توان گفت با افزایش ترس از کرونا، اضطراب بیماری کرونا افزایش یافته و در نتیجه سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت دچار افت می شود.