تاثیر مداخله ای فضای سبز در ایجاد حس تعلق به مکان های آموزشی و ارتقاء خلاقیت کودکان

بیان مسیله:

 تغییر در نوع زندگی و پیشرفت فناوری در شهرها، کودکان را از تجربه های روزانه در دنیای طبیعی جدا کرده است. مدارس یکی از فضاهای مهمی هستند که کودکان ساعت های زیادی از طول روز خود را در مهمترین سنین الگوپذیری و آموزش پذیری در آنجا سپری می کنند و یکی از مهمترین فضاها برای برقراری دوباره این ارتباط است همچنین طبیعت قابلیت های زیادی برای پرورش مهارت های کودک در اختیار دارد و می تواند باعث ایجاد آرامش روحی، بروز خلاقیت و حس تعلق خاطر بیشتر کودکان نسبت به فضای مدرسه شود.

هدف پژوهش: 

هدف اصلی مقاله بررسی رابطه میان حس تعلق به مکان و ارتقاء خلاقیت با توجه به نقش واسطه ای فضای سبز با تاکید بر محیط های آموزشی کودکان میباشد.

روش پژوهش: 

مطالعات کتابخانه ای با تاکید بر آرای مهمترین نظریه پردازان در این حوزه، شیوهی اصلی جمع آوری داده هاست.

پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش توصیفی_تحلیلی است که از ابزار جمع آوری اطلاعات، اسنادی (کتابخانه ای) بهره برده است. با استناد به نتایج این پژوهش می توان این گونه برآورد نمود که ایجاد فضاهای معماری دارای ارتباط با طبیعت که حس تعلق ایجادکند در بالا بردن سقف ذهنی کودکان و ایجاد خلاقیت و برانگیختن حس کنجکاوی آنها تاثیرگذار است.