شناخت اثرات مصرف مکمل امگا-3بر علائم ظاهری، عملکردی و بیوشیمیایی کوفتگی عضلانی تاخیری متعاقب فعالیت برونگرا و درونگرا در مردان سالم غیرفعال

پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و به لحاظ هدف کاربردی بود. نمونه آماری تحقیق حاضر، شامل 22 نفر مرد سالم غیرفعال داوطلب ساکن در شهرستان بوکان استان آذربایجان غربی و حومه آن با سن 88/± 09/21، قد 68/1±1/174 و وزن 03/1±25/73 انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. بعد از تعیین گروه ها در یک طرح دوسوکور، آزمودنی های شرکت کننده یک ماه؛ شامل 27 روز قبل و 3 روز پس از برنامه تمرین ایجادکننده کوفتگی، یک کپسول امگا-3 ،1000 میلی گرمی در گروه مکمل و یک کپسول دکستروز 2 درصد در گروه دارونما دریافت کردند. برای مقایسه نتایج بین گروهی از آزمون آماری تی مستقل؛ و از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری‎های مکرر و تست تعقیبی بونفرونی جهت بررسی تفاوت های موجود درون گروهی استفاده گردید. نتایج هورمون PGE2 طی مراحل مختلف اندازه گیری بیانگر وجود تفاوت معنی دار درون گروه ها پس از فعالیت برونگرا و درونگرا بود. در گروه مکمل میانگین هورمون کورتیزول از مرحله 48 و 72 ساعت بعد نسبت به 24 ساعت کاهش و برگشت به سمت میانگین قبل ایجاد کوفتگی عضلانی تاخیری را داشته ولی در گروه کنترل میانگین هورمون کورتیزول در مرحله 48 ساعت بعد نسبت به حالت پایه روند افزایشی داشته است. اندازه-گیری میانگین درک درد عضلانی با استفاده از مقیاس VAS طی مراحل مختلف بیانگر وجود تفاوت معنی-دار در متغیر مذکور درون گروه ها پس از فعالیت برونگرا و درونگرا بود. به طور خلاصه می توان نتیجه گرفت که مصرف مکمل امگا-3 می تواند باعث کاهش علایم ظاهری عملکردی و بیوشیمیایی در کوفتگی عضلانی تاخیری گردد.