بررسی پروتکل های تشخیصی و درمانی در بیماران مبتلا به سوختگی با بلع مواد سوزاننده در مرکز لقمان حکیم

استفاده از مواد سوزاننده در کشور ما رایج است. سوختگی با بلع مواد سوزاننده، به صورت بالقوه یکی از ناتوان کننده ترین آسیب های عصر صنعتی می باشد که می تواند بار بسیار زیادی به بیمار، سیستم سلامتی وارد نماید. برای تشخیص و درمان این بیماران، لازم است که پزشکان حیطه های مختلف شامل جراحان، متخصصان گوارش، گوش و حلق و بینی و رادیولوژیست ها همکاری کنند. تاخیر در تشخیص و درمان نکروز تمام ضخامت مری و معده یکی از عوامل مهم در مرگ و میر بیماران است. در واقع، میزان تاخیر در جراحی می تواند به عنوان یک پیش بینی کننده مرگ و میر در این بیماران محسوب شود. بلع مواد سوزاننده منجر به ایجاد آسیب بافتی در عرض چند ثانیه اول می شود. در ابتدای بیماری خونریزی، ترومبوز و التهاب همراه با ادم فرایندهای غالب بافتی هستند. سوختگی شدید می تواند با نواحی نکروز موضعی همراه با خطر پرفوراسیون منجر شود. به طور روتین پس از انجام بررسی های اولیه و در صورت عدم وجود علایم واضح تنفسی و علایم بالینی گردنی، قفسه صدری و شکمی، توصیه می شود که در 24 ساعت اول اندوسکوپی انجام شود و بر اساس نتایج آندوسکوپی، تصمیم درمانی لازم گرفته شود. تنوع در دستورالعمل های موجود در این زمینه و موارد بروز نسبتا ناشایع در مراکز درمانی، دلیل عدم وجود پروتکل ثابت در درمان این بیماران است. به این علت شیوه های درمانی در بسیاری از مراکز با یکدیگر متفاوت هستند.