بررسی ارتباط آسیب اخلاقی در پرستاران با جو اخلاقی بخش های مراقبت های ویژه بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1401: یک مطالعه مقطعی

بخش های مراقبت ویژه به دلیل حساسیت بالا و شرایط خاصشان، به عنوان یکی از پیچیده ترین بخش های بیمارستانی در نظر گرفته می شود. از این رو پرستاران در بخش های مراقبت ویژه چالش های زیادی از قبیل آسیب های اخلاقی را تجربه می کنند. آسیب اخلاقی به صورت احساس گناه، انزوای اجتماعی و بی حسی عاطفی تعریف شده است که می تواند بر عملکرد و سلامت جسمی و روحی پرستاران تاثیر بگذارد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط آسیب اخلاقی در پرستاران و جو اخلاقی بخش های مراقبت های ویژه انجام شد.

مطالعه حاضر یک پژوهش مقطعی است که در سال 1401 در بخش های مراقبت ویژه (ICU & CCU) بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. جامعه مورد مطالعه شامل 266 نفر از پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه بود که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای تحقیق شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه آسیب اخلاقی و جو اخلاقی بود.

طبق یافته ها میانگین نمره جو اخلاقی بخش های مراقبت ویژه به طور کلی (6/84 ± 77/31) و میانگین نمره آسیب اخلاقی در پرستاران (3/93 ± 40/67) گزارش شد، که بیانگر جو اخلاقی مطلوب بخش های مراقبت ویژه و آسیب اخلاقی شدید در پرستاران شاغل در این بخش ها است. در بین ابعاد مختلف جو اخلاقی بیشترین نمره مربوط به بعد ابزاری با میانگین (3/57 ± 22/65) و کمترین نمره مربوط به بعد مستقل با میانگین (2/13 ± 9/11) بود. همچنین با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون رابطه معناداری بین جو اخلاقی و آسیب اخلاقی مشاهده نشد. اما آسیب اخلاقی با زیر مقیاس قوانین و مقررات جو اخلاقی سازمان ارتباط معنادار و معکوسی داشت (, P = 0.24 r = -0.138) و با سایر زیر مقیاس های جو اخلاقی ارتباط معنادار آماری نداشت (P>0.05).

یافته ها نشان داد که بین آسیب اخلاقی پرستاران و جو اخلاقی بخش های مراقبت ویژه ارتباط معنی دار وجود ندارد. بنابراین آسیب اخلاقی در پرستاران شامل مولفه ها و مفاهیم پیچیده ای است که می تواند تحت تاثیر عوامل متعددی قرار بگیرد. همچنین یافته ها نشان داد که ارتقاء قوانین و مقررات سازمانی در بخش های مراقبت ویژه سبب کاهش آسیب اخلاقی در پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه می شود. بنابر این مدیران و متولیان سیستم های درمانی با توجه به این موضوع و اتخاذ تدابیر عملی می توانند سبب کاهش آسیب اخلاقی و همچنین سبب افزایش سلامت و رضایت شغلی در پرستاران شوند.