مقایسه اثربخشی آموزش گروهی مهارت های مقابله ای و ذهن آگاهی بر ادراک درد و انعطاف پذیری شناختی در بیماران با نارسایی کلیه: یک مطالعه نیمه تجربی

بیماری های مزمن سیستم های شناختی و رفتاری بیماران را به چالش می کشد. هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای اثربخشی آموزش گروهی مهارت های مقابله ای و ذهن آگاهی  بر ادراک درد و انعطاف پذیری شناختی در بیماران با نارسایی کلیوی با اثر ماندگاری بود.

روش پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع کاربردی و از نظر ماهیت نیمه تجربی بود که به طور مقطعی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه بیماران نارسایی کلیوی بود که در سال 1401-1400 (از بهمن تا خرداد) به بیمارستان شریعتی مراجعه کردند. بر این اساس 45  بیمار مبتلا به نارسایی کلیوی به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل با روش همتاسازی به صورت تصادفی گمارده شدند. هر سه گروه به پرسشنامه درد مک گیل (1997) و پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی (2010) در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری، پاسخ دادند. برنامه گروه درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر روی گروه آزمایشی اول و مهارت های مقابله ای بر روی گروه آزمایشی دوم در 8 جلسه، یک ساعت و نیمه اجرا شدند.

یافته ها نشان داد؛ آموزش گروهی مهارت های مقابله ای و ذهن آگاهی منجر به کاهش ادراک درد و افزایش انعطاف پذیری شناختی می شود. همچنین، بین اثربخشی آموزش گروهی مهارت های مقابله ای و ذهن آگاهی بر ادراک درد و انعطاف پذیری شناختی در مبتلایان به نارسایی کلیوی تفاوت معنادار وجود ندارد (P = 0.001).

دو نوع مداخله آموزش گروهی مهارت های مقابله ای و ذهن آگاهی می توانند بر ادراک درد و انعطاف پذیری شناختی در بیماران با نارسایی کلیوی اثر بگذارند و این اثر در طول زمان تداوم دارد.