نقش استرس شغلی، حمایت سازمانی ادراک شده و تاب آوری در پیش بینی فرسودگی شغلی معلمان در پاندمی کووید-19

پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش استرس شغلی، حمایت سازمانی ادراک شده و تاب آوری در پیش بینی فرسودگی شغلی معلمان در پاندمی کووید-19 انجام شد. پژوهش از نوع توصیفی است و با روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش متشکل از تمامی معلمان مدارس شهر اردکان در سال تحصیلی 1401-1400 بود.  نمونه گیری با استفاده از روش داوطلبانه انجام گرفت و 369 نفر به پرسشنامه های فرسودگی شغلی (مسلش و جکسون، 1981)، استرس شغلی (الیوت، 1994)، حمایت سازمانی ادراک شده (آیزنبرگر و همکاران، 1986) و تاب آوری (کونور و دیویدسون، 2003) که به صورت برخط منتشر شد، پاسخ دادند. پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای رسودگی شغلی (83/0)، استرس شغلی (74/0)، حمایت سازمانی ادراک شده (81/0) و تاب آوری (87/0)، تعیین گردید. در نهایت 330 داده با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در سطح 05/0 و با بهره گیری از نرم افزار SPSS26 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد بین استرس شغلی و فرسودگی شغلی معلمان رابطه مثبت معنی دار (001/0>P) و بین حمایت سازمانی و تاب آوری با فرسودگی شغلی معلمان رابطه منفی معنی داری وجود دارد (001/0>P). همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که ضرایب استرس شغلی و حمایت سازمانی ادراک شده معنی دار بوده (001/0>P، 318/0=R2) و تاب آوری سهم معنی داری در مدل نداشت (05/0<P). با کاهش استرس شغلی و بهبود حمایت سازمانی و تاب آوری می توان فرسودگی شغلی معلمان را در پاندمی کووید-19 کاهش داد.