مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش (ACT) و درمان برنامه زمانی پارادوکسی (PTC) بر بهزیستی روان شناختی پرستاران

اخیرا راهکارهای جدید جهت افزایش بهزیستی افراد در مشاغل مختلف ارایه شده است که میزان اثربخشی آنها مشخص نیست؛ ، بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه اثربخشی درمان مبتنی برتعهد و پذیرش (ACT) و درمان برنامه زمانی پارادوکسی (PTC) بر بهزیستی روان شناختی پرستاران انجام شد.

روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون  -پس آزمون با گروه کنترل بود. از پرستار شاغل در بخش های مختلف یکی از مراکز درمانی نظامی شهر تهران در سال 1401 45 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به سه گروه 15 نفری (دو گروه آزمایش و یک کنترل) تقسیم شدند. افراد گروه ACT در 8 جلسه 60 دقیقه ای فردی و PTC در 6 جلسه 60 دقیقه ای فردی شرکت کردند. اما برای گروه کنترل مداخله صورت نگرفت. از فرم کوتاه پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.

یافته ها نشان داد که ACT و PTC بر بهزیستی روان شناختی پرستاران اثر دارد (p≤0.01). اما ACT بر بهزیستی روان شناختی اثربخش تر از PTC است (p≤0.01).

این پژوهش یافته های کاربردی برای متخصصان سلامت روان با توجه به تاثیر بیشتر ACT بر میزان بهزیستی روان شناختی ارایه داد.