تاثیر یک دوره تمرینات باراوسل بر درد، استقامت و الگوهای حرکتی مردان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی

کمر درد یکی از رایج ترین گزارش ها در بین افراد جامعه است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر یک دوره تمرینات باراوسل بر درد، استقامت و الگوهای حرکتی مردان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی انجام شد.

26 مرد میانسال (30-45 سال) با عارضه کمردرد مزمن غیر اختصاصی به صورت هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (13 نفر) و کنترل (13 نفر) تقسیم شدند. از آزمون های غربالگری FMS و نه آزمون (9TSB)، مک گیل و مقیاس بصری درد (VAS) به ترتیب جهت بررسی الگوهای حرکتی، میزان استقامت تنه و میزان درد افراد استفاده شد. هر دو گروه درمان های رایج فیزیوتراپی (اصلاح پاسچر در وضعیت های مختلف و مدالیته های فیزیوتراپی) را دریافت کردند. گروه تجربی علاوه بر این درمان ها، در برنامه تمرینی باراوسل به مدت 8 هفته (هر هفته سه جلسه و هر جلسه یک ساعت) شرکت کردند. در پژوهش حاضر جهت مقایسه بین گروهی از آزمون کوواریانس و جهت مقایسه درون گروهی از آزمون تی همبسته استفاده شد.

نتایج حاصل از مطالعه نشان دهنده اثر اعمال برنامه تمرینی بر کاهش درد (0.01≥p)، بهبود استقامت تنه (0.01≥p)، آزمون های غربالگری FMS (p≤0.01) و 9TSB (p≤0.01) بود.

تمرینات باراوسل بر کاهش درد، بهبود استقامت تنه و نیز نتایج آزمون های غربالگری عملکردی در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی موثر بوده است. بر این اساس استفاده از این برنامه تمرینی در جهت کاهش درد و به صورت کلی بهبود عملکرد برای این بیماران پیشنهاد می شود.