تاثیر تمرینات هوازی و مصرف استراگل بر سطوح پلاسمایی IL-6، TNF-α و IL-10 متعاقب انفارکتوس قلبی در رت های ویستار نر

ترکیب گیاهی استراگل و تمرین هوازی ممکن است اثرات مثبت مضاعفی بر فرآیند التهاب پس از آنفارکتوس قلبی (MI) داشته باشند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات هوازی و مصرف استراگل بر سطوح پلاسمایی IL-6، TNF-α و IL-10 متعاقب MI در رت های ویستار نر انجام شد.

رت های نر نژاد ویستار تحت عمل جراحی بستن شریان کرونری قرار گرفتند و سپس توسط الکتروکاردیوگرافی ایجاد MI تایید شد. 32 راس رت نر (با سن 10-8 هفته) به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند و پروتکل تمرین هوازی را به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام دادند. گروه مصرف استراگل و گروه ترکیبی روزانه 9.58 میکرولیتر قطره استراگل دریافت می کردند. داده ها توسط آزمون آنکوای یک طرفه و آزمون بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند.

هیچ یک از مداخلات تاثیر معنی داری بر فاکتوری های IL-10 و TNF-α نداشتند. اما بین میانگین تعدیل شده IL-6 گروه های پژوهش تفاوت معنی داری وجود داشت (0.003=p). تمرین هوازی و مصرف استراگل به صورت جداگانه تاثیر معنی داری بر IL-6 نداشت. در حالی که مداخله ترکیبی این دو به طور معنی داری موجب کاهش IL-6 متعاقب MI در رت ها شد (0.003=p).

به نظر می رسد که تمرین هوازی و مصرف قطره استراگل ترکیبی است که می تواند وضعیت التهابی را پس از MI بهبود بخشد.