تغییرات خطی و غیرخطی مرکز فشار ناشی از اختلال سیستم دهلیزی؛ مقایسه ی تعادل و گام برداری در کودکان شنوا و ناشنوای حسی عصبی

 مطالعات گذشته ضعف تعادلی و تغییر در الگوی گام برداری کودکان ناشنوا به دلیل اختلال در سیستم دهلیزی را روشن کرده اند. هدف این مطالعه بررسی تعادل ایستا و گام برداری در کودکان ناشنوای حسی عصبی با دو روش ارزیابی خطی و غیرخطی کنترل وضعیت بود.

 این مطالعه توصیفی بود و در آن، 20 پسر شنوا (سن: 1/46± 10/80) و 20 پسر با اختلال ناشنوایی بیشتر از 75 دسی بل (سن: 1/98± 11/30) شرکت کردند. تعادل ایستا با آزمون ایستادن تندم و جفت پا روی سطح ناپایدار با استفاده از تخته ی نیرو ارزیابی شد. همچنین، متغیرهای کینتیکی و کینماتیکی گام برداری بررسی شدند. از روش تی تست مستقل و وابسته برای بررسی اختلاف بین گروهی و درون گروهی و نرم افزار SPSS با 0/05>P استفاده شد.

 نتایج در تعادل ایستا نشان دهنده ی اختلاف معنی دار بین گروهی در متغیرهای خطی بود. مقدار نوسانات، مسیر، مساحت و سرعت حرکات مرکز فشار در افراد ناشنوا به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (0/05>P)؛ اما آنتروپی (ارزیابی غیرخطی) فقط در آزمون تندم در جهت میانی جانبی معنی دار بود و در سایر موارد، اختلاف معنی داری یافت نشد (0/05<P). کمتربودن سرعت گام برداری و افزایش مولفه ی میانی جانبی نیروی عکس العمل زمین در گروه ناشنوا مشاهده شد (0/05>P).

 با توجه به نتایج تحقیق، متغیرهای خطی ارزیابی شده در ناشنوایی و اختلال سیستم دهلیزی حساسیت بیشتری نسبت به متغیر غیرخطی آنتروپی نمونه داشتند. آنتروپی نشانه ی تغییرپذیری و بی نظمی در عملکرد فرد است؛ بنابراین ممکن است افراد ناشنوا به علت بیشتربودن بی نظمی در جهت میانی جانبی احتمال بیشتری برای آسیب پذیری در این جهت داشته باشند.