بررسی سطح سرمی روی، مس و منیزیم در کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک

 دیابت نوع یک اختلال متابولیکی در متابولیسم گلوکز است. کنترل ضعیف گلایسمیک در دیابت نوع یک (DT1) معمولا به استرس اکسیداتیو و عوارض دیابتی بیشتر منجر می شود. عناصر کمیاب مانند منیزیم(Mg) ، روی (Zn) و مس (Cu) در فرایند پراکسیداسیون لیپیدها، پاتوژنز و تشدید عوارض دیابتی نقش دارند. هدف از این مطالعه بررسی عناصر کمیاب در کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک در استان گلستان در سال 1401 بود.

 این مطالعه ی موردشاهدی بر روی 26 کودک مبتلا به دیابت نوع یک و 26 کودک غیرمبتلا انجام شد. بعد از 12 ساعت ناشتایی در طی شب، 2 میلی لیتر خون وریدی از نمونه ها گرفته شد. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه ی 18 با آزمون های کای اسکور و رگرسیون لجستیک در سطح معناداری 0/05 آنالیز شدند.

 سطح سرمی روی در 42/3 درصد کودکان مبتلا به دیابت و 15/4 درصد گروه غیرمبتلا پایین تر از سطح نرمال قرار داشت. همچنین، سطح سرمی مس و منیزیم به ترتیب در 7/7 و 11/5 درصد کودکان مبتلا به دیابت در سطح پایین تر از نرمال قرار داشت. نمایه ی توده ی بدنی، جنسیت و طول مدت ابتلا به دیابت با سطوح عناصر روی، مس و منیزیم ارتباط معنی دار نداشتند.

 ابتلا به دیابت نوع یک سبب کاهش سطح سرمی روی و مس در کودکان می شود. به نظر نمایه ی توده ی بدنی، جنسیت و طول مدت ابتلا به دیابت با این کاهش سرمی عناصر مرتبط نیستند.