اثربخشی طرحواره درمانی بر تنظیم هیجان و کفایت اجتماعی در کودکان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر

 اختلال بی نظمی خلق اخلالگر از جمله اختلالات خلقی است که علی رغم ایجاد مشکلات عملکردی در زمینه های مختلف دارای چالش های متعدد درمانی است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی طرح واره درمانی بر تنظیم هیجان و کفایت اجتماعی در کودکان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلاگر انجام شد.

 روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل پسران 8 تا 11 سال دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر شهر اصفهان بودند که به مراکز تخصصی مشاوره کودک شهر اصفهان مراجعه کردند. از میان آن ها 30 کودک به همراه مادرشان به شیوه هدفمند انتخاب شده و در دو گروه 15 نفره (آزمایش و گواه) به صورت تصادفی قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان Garnefski و همکاران (2007) و پرسشنامه کفایت اجتماعی ادراک شده Anderson Boucher و همکاران (2007) بود. گروه آزمایش طی 10 جلسه (60 دقیقه برای کودک و 30 دقیقه برای مادر) تحت درمان قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه های تکراری تحلیل شد.

 نتایج نشان داد تاثیر طرح واره درمانی بر تنظیم هیجان و کفایت اجتماعی معنادار و در مرحله پیگیری پایداری خود را حفظ کرده است (0/001>p).

 بنا بر نتایج این پژوهش، برای بهبود تنظیم هیجان و کفایت اجتماعی کودکان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر می توان از طرح واره درمانی استفاده نمود.