بررسی تاثیر ژل سلطنتی بر تغییرات هیستوپاتولوژیک و بیوشیمیایی در کبد موش صحرایی نر نژاد ویستار ناشی از دوز درمانی داروی تری اکساید آرسنیک در بیماران مبتلا به لوسمی پرومیلوسیتیک حاد

داروی آرسنیک تری اکساید برای درمان لوسمی پرومیلوسیتیک حاد مورد استفاده قرار می گیرد.  سمیت کبدی یکی از عوارض شایع استفاده از این دارو می باشد.  در مطالعات مختلف دوزهای متفاوتی از این دارو مورد استفاده قرار گرفته است.  بر اساس پروتکل درمانی ATO در بیماران APL(mg/day15/0) و فرمول تبدیل دوز بین انسان و حیوان آزمایشگاهی که توسط FDA معرفی شده، دوز mg/kg1 انتخاب گردید.  ژل سلطنتی از جمله موادی است که به دلیل ظرفیت آنتی اکسیدانتی بالا اخیرا مورد توجه قرار گرفته است.  هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ژل سلطنتی بر تغییرات هیستوپاتولوژیک و بیوشیمیایی در کبد بر اساس ایجاد سمیت کبدی ناشی از داروی تری اکساید آرسنیک می باشد.  در این مطالعه 8 گروه 5 تایی از موش صحرایی انتخاب گردید.  در گروه های یک، دو و سه به ترتیب نرمال سالین، ژل سلطنتی و تری اکساید آرسنیک در گروه های چهارم، پنجم و ششم تری اکساید آرسنیک به همراه ژل سلطنتی با دوزهای مختلف؛ در گروه های هفتم تری اکساید آرسنیک به همراه ویتامین E ؛ در گروه هشتم علاوه بر تری اکساید آرسنیک، ویتامین E و ژل سلطنتی به مدت 30 روز به صورت خوراکی داده شد.  نتایج نشان داد که بافت کبد در گروه نرمال سالین و گروه دریافت کننده ژل سلطنتی طبیعی می باشد و در دیگر گروه ها تغییر بافت به صورت تورم سلولی و پرخونی که شامل ضایعات برگشت پذیر می باشند.  مشاهده گردید که میزان این آسیب ها در گروه های دریافت کننده ژل سلطنتی کاهش یافته است.  در تمامی گروه ها تغییرات معنی دار در میزان آنزیم های کبدی مشاهده نگردید.