ارائه مدلی برای عوامل موثر بر حفظ و ارتقاء توان رزمی نیروهای مسلح ایران با محوریت آمادگی جسمانی

بنا به مقتضیات شغلی و ماموریتی نظامیان، آن ها باید به فعالیت های جسمانی و ورزشی بپردازند. لذا، این تحقیق در پی پاسخ به این سوال است که مدل مناسب حفظ و ارتقاء توان رزمی کارکنان نیروهای مسلح ایران با محوریت آمادگی جسمانی چگونه است؟ این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی، و روش انجام آن به صورت آمیخته است. مشارکت کنندگان در این پژوهش، مدیران و فرماندهان خبره حوزه ورزش درنیروهای مسلح بودند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند بود. برای برآورد حجم نمونه از روش اشباع نظری استفاده شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل مصاحبه و پرسشنامه بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کیفی و معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها نشان داد عوامل علی شامل: مالی، اسنانی، علمی و پزوهشی، آموزشی و پژوهشی و برنامه ریزی؛ شرایط زمینه ای شامل روانشناسی، جمعیتی، ساختاری و رفتاری؛ محور اصلی شامل توان رزمی و ورزش قهرمانی و همگانی است. در حالی که شرایط مداخله گر شامل تجهیزات و امکانات و فناوری؛ راهبردها شامل ساختاری، اقتصادی، اجتماعی، بین المللی، حقوقی و قانونی و استاندارسازی است. این عوامل سبب ایجاد 12 پیامد مطلوب خواهند شد. ایجاد بستر مناسب جهت رشد کارکنان در حوزه ورزش، توسعه زیر ساخت های ورزشی، توسعه ورزش همگانی بر پایه اصول علمی و تدوین شاخص های آمادگی جسمانی می تواند از عوامل کمک به حفظ و افزایش آمادگی جسمانی کارکنان در ارتقاء توان رزمی نیروهای مسلح ایران باشد.