مدل سازی رابطه بین ادراک معلمان از سبک رهبری هم افزا و عملکرد نوآورانه: نقش واسطه ای خودکارآمدی شغلی و استقلال شغلی

هدف پژوهش، مدل سازی رابطه بین ادراک معلمان از سبک رهبری هم افزا و عملکرد نوآورانه با نقش واسطه ای خودکارآمدی شغلی و استقلال شغلی است. نوع پژوهش، توصیفی -همبستگی و جامعه آماری شامل معلمان شهر کاشان در سال تحصیلی 1402-1403 به تعداد 3327 نفر بود که با استفاده از جدول مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 337 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل چهار پرسشنامه رهبری هم افزا (یوسف بروجردی و همکاران، 2021)، پرسشنامه عملکرد نوآورانه (اسکات و بروس، 1994)، پرسشنامه استقلال شغلی (زارع احمدآبادی و همکاران، 2018) و پرسشنامه خودکارآمدی شغلی (ویلک و موینیهان، 2005) بر اساس طیف لیکرت پنج درجه ای بود. پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای رهبری هم افزا 99/0، عملکرد نوآورانه 89/0، استقلال شغلی 96/0 و خودکارآمدی شغلی 88/0 برآورد شد. به منظور تحلیل داده ها، از نرم افزارهای آماری SPSS و Smart Pls در سطح توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج نشان داد میانگین هر چهار متغیر رهبری هم افزا، عملکرد نوآورانه، استقلال شغلی و خودکارآمدی شغلی، بالاتر از حد متوسط بود. ضرایب مسیر نشان داد رهبری هم افزا با (14/0=Beta، 003/0=P)، استقلال شغلی با (575/0=Beta، 001/0=P) و خودکارآمدی شغلی با (28/0=Beta، 001/0=P) روی عملکرد نوآورانه معلمان، تاثیر مثبت و معنادار دارد. بنابراین می توان این گونه نتیجه گیری کرد که اگر معلمان ادراک مثبتی از وضعیت رهبری هم افزا داشته باشند، استقلال شغلی و خودکارآمدی شغلی بیشتری خواهند داشت. رهبری هم افزا با افزایش استقلال شغلی و خودکارآمدی شغلی می تواند از این طریق به افزایش و بهبود رفتار نوآورانه معلمان کمک کند.