تحلیل عدالت فضایی کاربری های خدماتی در مناطق شهری با تکنیک ORESTE (مورد مطالعه: مناطق هشت گانه شهر قم)

عدالت فضایی کاربری‏ها یا به عبارتی دیگر توزیع عادلانه و عاقلانه و متوازن کاربری‏های شهری  یکی از مسایل مهم برنامه ‏ریزی شهری است. مطالعه حاضر از نظر هدف پژوهشی و از نظر ماهیت تحلیلی است. اطلاعات کتابخانه‏ای این پژوهش از کتب و مقالات گردآوری شده است. برای تحلیل از شاخص سرانه کاربری‏های خدماتی بهره گرفته شده که این سرانه ‏ها در نرم افزار GIS محاسبه شده است. جامعه آماری پژوهش نیز مناطق هشت‏گانه شهر قم اند. این پژوهش تلاش کرده عدالت فضایی کاربری‏های خدماتی مناطق هشت‏گانه شهر قم را با تکنیک ORESTE، بر اساس شاخص‏ها، که سرانه کاربری‏ های خدماتی هستند، تحلیل کند. برای این منظور ابتدا با روش آنتروپی‏شانون به شاخص‏ها وزن داده شد که بیشترین وزن به کاربری‏‏ جهانگردی و کمترین وزن به پارک اختصاص یافت. پس از وزن دهی، تکنیک ORESTE انجام شد که منطقه 7 بیشترین و منطقه 6 کمترین میزان سرانه را کسب کردند. سپس با ضریب پراکندگی، به صورت دو‏به‏ دو، پراکندگی سرانه کاربری‏های خدماتی مناطق محاسبه شد که نتایج نشان داد منطقه 2 و 8 از بیشترین و منطقه 5 و 7 از کمترین پراکنش فضایی کاربری‏های خدماتی برخوردارند. همچنین با ضریب همبستگی اسپیرمن رابطه همبستگی بین جمعیت هر منطقه با سرانه کاربری‏های خدماتی محاسبه شد که نتیجه رابطه همبستگی منفی را نشان داد؛ بدین معنی که هر چه جمعیت افزایش پیدا کند میزان سرانه کاربری‏های خدماتی کاهش پیدا می‏کند.