ارائه الگوی راهبردی توسعه گردشگری پزشکی کشور در دوران پسا کرونا

ویروس کووید-19 تاثیرات انکارناپذیری بر صنعت گردشگری کشور داشته است و گردشگری پزشکی نیز از این موضوع مستثنی نبوده است. لذا پژوهش حاضر با هدف اصلی ارایه الگویی راهبردی برای توسعه گردشگری پزشکی ایران با تاکید بر دوران پسا کرونا انجام شد. الگویی که به بررسی این صنعت از زوایای مختلف می‎پردازد و راهبردها و سیاست هایی را برای دوران پساکرونا ارایه می کند.

پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی- توسعه ای است و از نظر ماهیت و روش، تحقیق توصیفی از نوع مطالعه موردی است و برای انجام مطالعه موردی از روش کیفی استفاده شده است. ابزار جمع آوری داده های تحقیق مصاحبه است و انتخاب مشارکت کنندگان پژوهش با استفاده از روش غیرتصادفی هدفمند و در ادامه با روش گلوله برفی انجام شده است. به منظور تحلیل داده ها، از روش تحلیل محتوای جهت دار استفاده شده است.

بر اساس نتایج به دست آمده، قابلیت های اصلی توسعه گردشگری پزشکی کشور شامل کیفیت خدمات، سیستم درمانی پیشرفته، هزینه، جاذبه های گردشگری و قابلیت های اجتماعی می باشد. همچنین، موانع اصلی این الگو شامل موانع بین‎الملل، موانع ساختاری، امور بیمه و بانکی، موانع ارتباطی و موانع اطلاعاتی شناسایی شد. راهبردهای این الگو شامل توسعه گردشگری پزشکی الکترونیک، بازاریابی و تبلیغات، سیاست گذاری و مدیریتی، راهبردهای قانونی، راهبرد توسعه دهکده های مدرن سلامت، آموزش و زنجیره تامین گردشگری پزشکی می باشد. در ادامه، نتایج و پیامدهای این مدل، شامل پیامدهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و ارتقای کیفیت زندگی شناسایی گردید و در نهایت الگوی نهایی ارایه شد.

انتظار می‎رود الگوی ارایه شده در این پژوهش بتواند نقشه راه مناسبی برای سیاست‎گذاران و متولیان حوزه گردشگری پزشکی کشور در راستای اتخاذ سیاست ها و راهبردهای مناسب جهت توسعه این صنعت در دوران پساکرونا باشد.