بررسی ارتباط فرسودگی تحصیلی با خودکارآمدی تحصیلی و انگیزه تحصیلی دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی قم

آموزش عالی یکی از مهم ترین زیرمجموعه های نظام آموزشی است. مهم ترین هدف آن فراهم سازی زمینه برای رشد و تربیت انسان های سالم، کارآمد و مسیول برای ایفای نقش در زندگی فردی و اجتماعی است. مطالعه حاضر به تعیین ارتباط فرسودگی- تحصیلی با خودکارآمدی تحصیلی وانگیزه تحصیلی دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی قم می پردازد.

پژوهش حاضر، به صورت توصیفی مقطعی در دانشجویان رشته دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی قم در سال 1399 انجام شد. نمونه های مطالعه با روش سرشماری (132 نفر) انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، فرسودگی تحصیلی، مقیاس انگیزه تحصیلی و پرسشنامه خودکارآمدی بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین) و رگرسیون لجستیک تک و چندمتغیره (مدل ENTER) از طریق نرم افزار  SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

میانگین و انحراف معیار نمرات دانشجویان در مقیاس های فرسودگی تحصیلی18/03 ± 38/47، خودکارآمدی تحصیلی 46.22 ± 164.11و انگیزه تحصیلی 27/37 ± 141/50بود. نتایج تحلیل رگرسیون لجستیک نشان داد که از میان متغیرهای دموگرافیک و خرده مقیاس ها، مهم ترین عوامل موثر بر فرسودگی تحصیلی، سال تحصیلی    (OR= 11/40, CI= 1/47-88/36)، وضعیت سکونت (1/26-OR= 1/17, CI= 1/08)،  اطمینان به توانایی مدیریت کار، خانواده، دانشگاه (0/98-OR= 0/83, CI= 0/70) و انگیزه بیرونی (1/12-OR= 1/07, CI= 1/02) است (0/05>P).

متغیر خودکارآمدی و انگیزه تحصیلی از عوامل پیش بینی کننده فرسودگی تحصیلی در بین دانشجویان دندانپزشکی می باشد، به طوری که دانشجویان دارای خودکارآمدی و انگیزه بیرونی بالاتر، با احتمال کم تری دچار فرسودگی تحصیلی می شوند.