ارزیابی صفات سبز شدن سه جمعیت گونه آویشن دنایی برگ نیزه ای (Thymus lancifolius Celak) به روش های مختلف پرایمینگ

ی. در این تحقیق به منظور ارزیابی سبز شدن بذر و بنیه گیاهچه سه جمعیت گونه آویشن به وسیله روش های پرایمینگ، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 1394 در آزمایشگاه، بانک ژن موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور انجام گرفت. در این آزمایش فاکتور الف شامل: سه جمعیت گونه آویشن (Thymus lancifolius) فاکتور ب شامل: تیمارهای اسموپرایمینگ (پلی اتیلن گلایکول 6/0و 9/0مگاپاسگال)، هورمونال پرایمینگ (اسید جیبرلیک 250 و 500 پی پی ام، ماتریکس پرایمینگ (ورمیکولیت1درصد)، هیدرو پرایمینگ (آب مقطر)، شاهد (بدون پرایمینگ) بودند. پس از کشت بذرهای پرایم شده در سطح گلدان ها و رشد آنها در شرایط گلخانه، صفات رویشی شامل درصد و سرعت سبز شدن، طول ریشه چه، ساقه چه، گیاهچه، شاخص بنیه، وزن تر و خشک، درصد وزن خشک و نسبت طول ریشه چه به طول ساقه چه اندازه گیری شد. نتایج بین جمعیتها نشان داد که بیشترین درصد و سرعت سبز شدن به مقدار (63/66) در دو جمعیت مرکزی اراک و فارس مشاهده شد. صفات سبز شدن جمعیت اراک از دو جمعیت دیگر بیشتر بود. بیشترین درصد سبز شدن با اثر تیمار ورمیکولیت (82/55) بدست آمد. بیشترین سرعت سبز شدن با اثر تیمار اسید جیبرلیک 250 پی پی ام (75/5) بدست آمد. نتایج نشان داد که روش ماتریکس پرایمینگ (ورمیکولیت) و هورمونال پرایمینگ (اسید جیبرلیک 250 و 500 پی پی ام موثرترین روش ها بودند. بنابر این این دو روش برای اهلی کردن و استقرار مناسب گیاهان دارویی توصیه می شوند.