محیط سالم در شرایط پاندمی بررسی مقیاس های تاب آوری محیط در شرایط بحرانی

بروز بحران های مختلف سبب تغییر در سبک زندگی افراد و ایجاد شرایط اضطراری در زندگی روزمره افراد می شود. محیط های ساخته شده چه در مقیاس شهری و چه در مقیاس های خردتر به عنوان ظرف فعالیت های انسان نیز دچار تحول و تحدید می شوند. آخرین این بحران ها ، همه گیری کووید-19 بود که در همه ابعاد زندگی بشر تاثیر گذاشت. با گذشت یک دوره نزدیک به دوسال، هنوز هم با این بیماری درگیر هستیم و حتی با عبور از آن هم امکان بروز دوباره چنین بحرانی دور از انتظار نیست. بنابراین لزوم ایجاد یک محیط سالم و مقاوم در برابر چنین شرایطی امروزه بیش از پیش احساس می شود. از سوی دیگر در شرایط بحرانی برخی از کاربری ها نقش پررنگ تری در زندگی امروز ما دارند و اخلال در عملکرد آن ها، تاثیر منفی بیشتری بر زندگی افراد می گذارد. در همین راستا شناخت راهکارهای محیطی در مواجهه با این گونه بحران ها به ما در بالا بردن میزان تاب آوری فضاهای معماری و شهری کمک می کند. این مقاله مروری اجمالی بر راهکارهایی از جنس کیفیات فضایی، برای مقابله با بحران های همه گیری، خصوصا بیماری های عفونی ارایه می دهد. در ابتدا به بررسی تاثیر این بحران بر زندگی و محیط های ساخته شده می پردازیم، سپس با مروری بر مسایل مشابه در گذشته، با دسته بندی فضاها و عملکردهای مختلف بر اساس مقیاس های متفاوت، به ارایه پیشنهادهایی برای افزایش کیفیات فضایی در مواجهه با این گونه بحران ها خواهیم پرداخت.