نقش نوآوری های سازمانی و ساختاری در بهبود و توسعه عملکرد صنعت ساخت ایران

نوآوری در دنیای پویا و رقابتی عصر کنونی به عنوان عامل کلیدی موفقیت شناخته شده و دیگر صنعتی را به سختی می توان یافت که به نوآوری مشغول نشده باشد. توسط نوآوری می توان کارایی پروژه های شرکت ها و اثربخشی آنها را افزایش داد. نوآوری سازمانی و ساختاری نیز به عنوان یکی از ابعاد نوآوری، حوزه ای توانمند در نوآوری جهت رقابت سازمانی است که در این تحقیق مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف این تحقیق مطالعه مبانی نوآوری سازمانی و ساختاری، شناسایی عوامل به وجود آورنده آنها و بررسی نقش این مولفه در بهبود و توسعه عملکرد، جهت بهره برداری از مزایای نوآوری در صنعت ساخت است. در این تحقیق، با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری، رابطه میان نوآوری سازمانی و ساختاری و عوامل تشکیل دهنده آنها با عملکرد سازمان ها و شرکت های ساختمانی بررسی شده است. جامعه مورد آزمایش این تحقیق، شرکت ها و سازمان های بزرگ، متوسط و کوچک ساختمانی ایران می باشد که داده های آنها برای برآورد و برازش مدل معادلات ساختاری مورد استفاده قرار گرفته است. در انتها با نتیجه گیری از خروجی های مدل که مبین رابطه میان نوآوری سازمانی و ساختاری و عملکرد صنعت ساخت بوده است، پیشنهادات و راهنمایی هایی برای بکارگیری از این مولفه در راستای علم و صنعت ارایه شده است.