نقدی بر ادله ی نظریه ی شادی در روز عاشورا

باور اصیل شیعه مبنی بر عزاداری و گریه بر سیدالشهدا برخاسته از سنت پیامبر و اهل بیت است با این حال دشمنان اهل بیت به ویژه بنی امیه از ترس انتشار جنایات و انحرافاتشان با تمام قدرت با این موج بیدارگر به مبارزه برخاستند و متاسفانه بعضی از فرقه ها مانند صوفیه با آنان همراهی نمودند و در میان جامعه با شبهه افکنی، عده ای از عوام را تحت تاثیر قرار داده اند. در این مقاله بعد از بررسی ادعاهای مطرح شده توسط این جریان فکری مشخص شد هیچ یک از آنها دلالت بر مدعا نمی کند چنانکه بخشی از آنها فعل و کلام معصوم نیست یا دچار ضعف سند هستند. حال بر فرض، وجود روایتی صحیح السند که دلالت بر شادی روز عاشورا کند، با احادیثی که دلالت بر سفارش به حزن، اندوه و گریه در روز عاشورا می کند تعارض دارد و چنانچه در علم اصول ثابت شده برای حل تعارض باید به اخبار علاجیه مراجعه نمود که این اخبار می گویند: «آن چه مخالف اهل تسنن است معیار عمل قرار گیرد‏»؛ این جمع بین روایات که هم شاد باشید و هم محزون، جمع تبری است که هیچ دلیل و شاهدی ندارد و عملکرد اهل بیت نیز خلاف آن است.