بررسی ارتباط بین سواد سلامت با ابتلاء به بیماری کووید-19 (مورد مطالعه: جمعیت بزرگسال شهر شیراز در سال 1401)

 شیوع کووید-19 و ابتلاء مردم به آن را می توان یکی از مهمترین مسایل کشور در دو سال اخیر دانست. بی تردید کاهش میزان ابتلاء به کووید-19 مستلزم شناخت متغیرهای مرتبط با آن است. هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه برخی از مهمترین مشخصه های فردی و متغیر سواد سلامت با احتمال ابتلاء به کووید-19 بود.

 تحقیق حاضر با روش کمی و تکنیک پیمایش در فروردین ماه سال 1401 انجام شده است. برای این منظور تعداد 385 نفر از جمعیت 18 تا 65 سال شهر شیراز پیمایش شدند. پیمایش مذکور با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و پرسشنامه استاندارد انجام شد. اطلاعات مربوط به ابتلاء به کووید-19 به صورت خوداظهاری اخذ گردید. تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS-20 با استفاده از تحلیل رگرسیون لجستیک دو وجهی در سطح معنی داری 0.05 انجام گرفت.

 یافته ها نشان داد که 66.3 درصد از پاسخگویان سابقه ابتلاء به کووید-19 را داشته اند. سطح سواد سلامت 41 درصد از نمونه در حد ناکافی بود. یافته های رگرسیون لجستیک نشان داد که سواد سلامت تنها متغیری است که تاثیر آماری معنی داری بر احتمال ابتلاء به کووید-19 دارد (0.981- 0.938 =CI، 0.959 =OR). در واقع، با افزایش میزان سواد سلامت، احتمال ابتلاء به کووید-19 کاهش داشته است.

 تلاش در راستای ارتقاء سطح سواد سلامت افراد جامعه در کاهش میزان ابتلاء به بیماری های عالم گیر مانند کووید-19 موثر خواهد بود. آموزش های بهداشتی به مردم در این زمینه می تواند راهگشا باشد. بنابراین ارتقاء سطح سواد سلامت باید در سیاست های بهداشتی به طور جدی تر لحاظ شود.