اثر محافظتی پنتوکسی فیلین بر روی سمیت کلیوی ناشی از آمیکاسین در موش های سوری

آمیکاسین یک آنتی بیوتیک آمینوگلیکوزیدی رایج با شروع عمل سریع، هزینه کم و اثربخشی آنتی باکتریال بالا است. با این حال، مصرف طولانی مدت آن با سمیت کلیوی همراه می باشد که این امر نگرانی قابل توجهی برای بیمارن است. از این رو مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثر محافظتی پنتوکسی فیلین در برابر نفروتوکسیسیتی ناشی از آمیکاسین در موش های سوری نر طراحی شده است.

در این مطالعه از 42 سر موش سوری نر بالغ نژاد Balb/c استفاده شد، که در 7 گروه تقسیم شدند. گروه ها شاملI (کنترل)، II(آمیکاسین mg/kg/day500)، III تا V آمیکاسین با پنتوکسی فیلین (50، 100 و mg/kg/day 200)، VI آمیکاسین با ویتامینC (mg/kg/day500) و VII (پنتوکسی فیلین به تنهایی با دوز mg/kg/day200) بود. تمامی تجویزها به صورت داخل صفاقی برای 15 روز پشت سرهم انجام شد. سپس بافت های کلیه جدا شد و فاکتورهای مختلفی از جمله ذرات فعال اکسیژن (ROS)، پروتیین کربونیل(PrC)، لیپیدپراکسیداسیون(LPO)، محتوای آنتی اکسیدانی (گلوتاتیون) و بیان ژن های آپوپتوز (Bax و Bcl2) در این بافت ارزیابی شد. هم چنین، سطوح سرمی اوره خون و کراتینین و تغییرات بافت شناسی مورد بررسی قرار گرفت.

در این مطالعه تجویز آمیکاسین منجر به تغییرات قابل توجه در پاتولوژی بافت و هم چنین سطح اوره و کراتینین شد. هم چنین باعث افزایش قابل توجهی در سطوح ROS، LPO وPrC در بافت کلیه شد و ذخایر گلوتاتیون احیا را کاهش داد(0/05P<). آمیکاسین باعث افزایش معنی داری در نسبت بیان Bax/Bcl2 نیز گردید(0/05P<). به علاوه، پنتوکسی فیلین مارکرهای استرس اکسیداتیو القا شده توسط آمیکاسین را تخفیف داد. علاوه بر این، تغییرات بیوشیمیایی و پاتولوژیک ناشی از آمیکاسین را بهبود بخشید. هم چنین، تیمار با پنتوکسی فیلین بیان ژن Bax را کاهش و بیان ژنBcl2 را به طور معنی داری افزایش داد(0/05P<).

پنتوکسی فیلین اثرات محافظتی قابل توجهی در برابر سمیت کلیوی ناشی از آمیکاسین نشان داد که احتمالا به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و ضد آپوپتوتیک آن می باشد. بنابراین می توان آن را به عنوان یک عامل درمانی در برابر اثرات سمی ناشی از آمیکاسین در بافت کلیه موثر در نظر گرفت.