مقایسه اثر درمانی ترانگزامیک اسید و اکسی توسین در کنترل خونریزی پست پارتوم به دنبال آتونی رحم پس از سزارین: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی

آتونی رحم مسیول 90-75 درصد موارد خونریزی بعد از زایمان می باشد که در صورت عدم انجام اقدامات مناسب درجهت اصلاح آن، احتمال مرگ ومیر مادر افزایش خواهد یافت. هدف از این مطالعه تعیین اثر درمانی ترانگزامیک اسید به همراه اکسی توسین در کنترل خون ریزی پس از زایمان می باشد.

این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 142 زن باردار دچار آتونی رحم پس از سزارین مراجعه کننده به بیمارستان امام سجاد شهر یاسوج در سال1400-1399 انجام شد. بیماران به طور تصادفی ساده در دو گروه قرار گرفتند. گروه مداخله (71 نفر) آمپول اکسی توسین به میزان 40 واحد در یک لیتر سرم رینگر و آمپول ترانگزامیک اسید به میزان یک گرم در 10 سی سی نرمال سالین به صورت وریدی آهسته در مدت 1دقیقه دریافت کردند. گروه کنترل (71 نفر) 40 واحد اکسی توسین در یک لیتر سرم و 10سی سی سرم نرمال سالین به صورت وریدی آهسته در مدت 1دقیقه دریافت کردند. سپس میزان حجم خون ریزی بر اساس وزن گاز مصرفی و حجم خون جمع آوری شده و تعداد واحدهای گلبول های قرمز دریافت شده در هر دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفت. برای آنالیز داده ها، آمار توصیفی آزمون های مقایسه نسبت (کای دو) و آزمون t استفاده شد.

میزان کاهش هموگلوبین در گروه مداخله به طور معنی داری کم تر از گروه کنترل بود (0/007=P). میانگین تغییر وزن گاز در پایان عمل در گروه کنترل (66/8±602/7) در مقایسه با گروه مداخله (81±571/7) بیش تر بود (0/014=P). هم چنین میانگین حجم خون ریزی و تعداد کیسه های خون دریافتی در گروه کنترل بیش تر از گروه مداخله بود با این حال ارتباط معنی داری مشاهده نشد (0/05 P>).

تجویز ترانگزامیک اسید همراه با اکسی توسین درصورت آتونی رحم، درکنترل خونریزی پس از زایمان درحین سزارین ممکن است موثرتر از اکسی توسین به تنهایی باشد.