شیوع هپاتیتB مخفی در بیماران دیالیزی مراجعه کننده به مرکز دیالیز شهرستان ساری

یکی از عوامل احتمالی ادامه عفونت هپاتیت B در بالغین همودیالیزی وجود هپاتیت B مخفی است. با توجه به این که احتمال وجود عفونت مخفی هپاتیت B در بین بیماران نقص ایمنی به ویژه همودیالیزی وجود دارد، هدف از این مطالعه بررسی میزان فراوانی هپاتیتB مخفی در بیماران دیالیزی شهرستان ساری بوده است.

در این مطالعه توصیفی- مقطعی که در سال 1398 در شهر ساری انجام شد. خون گیری در بیماران دیالیزی، قبل از دیالیز انجام شد و سپس تست های سرولوژی با استفاده از کیت های مخصوص با روش الایزا از نظر HBs-Ab,HBs-Ag و HBV PCR,HBc-Ab انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام شد. برای ارتباط بین متغیرهای کیفی از آزمون Chi-Square استفاده شد. هم چنین برای مقایسه بین دو گروه از آزمون تی مستقل استفاده شد و مقدار 05/0P< به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.

تعداد افراد مورد بررسی در این مطالعه 279 نفر بودند. آزمون مجذور کای نشان داد که تفاوت معنی داری بین دو گروه از لحاظ جنس وجود نداشت (0/05<P) ولی به طور معنی داری اکثر بیماران مورد مطالعه سابقه قبلی دیابت و فشارخون بالا داشتند (0/05>P). هم چنین نشان داده شد که رابطه معنی داری بین هپاتیت B مخفی و اطلاعات دموگرافیک مورد بررسی وجود ندارد (0/05<P). آزمون تی مستقل نشان داد که به طور معنی داری میانگین سنی افراد با هپاتیت B مخفی بالاتر از باقی بیماران دیالیزی است(0/030=P). از بین افراد بیمار، 9 نفر (3/23 درصد) (HBs Ag) مثبت داشتند، که 7 نفر تحت درمان بودند و دونفر نیاز به درمان نداشتند. با وجود دو دوره کامل واکسیناسیون 6 بیمار 2 درصد (با HBs Ag و HBs Ab) منفی گزارش شد که HBc Ab مثبت داشتند (0/71 درصد) 2 مورد از آن ها PCR مثبت بوده که به عنوان هپاتیت نهفته واقعی معرفی شدند و 4 نفر دیگر به عنوان هپاتیت بهبود یافته قدیمی ثبت شدند.

طبق ارزیابی ها می توان دریافت که در افراد ESRD (End-Stage Renal Disease) بررسی فاکتور HBs Ag به تنهایی کافی نیست و حتما باید HBc Ab نیز بررسی شود و در صورت مثبت بودن نمونه های بیماران توسط PCR ارزیابی شوند.