بررسی شیوع چاقی و اضافه وزن در زنان متاهل در سن باروری استان مازندران و رابطه آن با عوامل اجتماعی و اقتصادی، سال 1399

چاقی یک مشکل بهداشت عمومی رو به افزایش در دنیا است. در این مطالعه، شیوع چاقی و اضافه وزن در زنان متاهل در سن باروری و ارتباط آن با عوامل تجمعی اجتماعی- اقتصادی در استان مازندران مورد بررسی قرار گرفت.

در این مطالعه توصیفی- همبستگی به روش خوشه ای چند مرحله ای، 540 زن  45-15 ساله تحت پوشش  مراکز بهداشتی درمانی استان مازندران در سال 1399 بررسی شدند. نمونه ها بر حسب نمایه توده بدن (kg/m2) به سه سطح چاق (30≤)، اضافه وزن (9/29-25) و طبیعی (9/24-5/18) تقسیم شدند. وضعیت اجتماعی-اقتصادی با استفاده از 8 شاخص و روش Oaxaca-Blinder decompositionتعمیم یافته به سه سطح خوب (نمره بیش ترو مساوی 5)، متوسط (نمره 5-3) و ضعیف (مساوی یا کم تر از 3) طبقه بندی شد ارتباط متغیرهای اجتماعی- اقتصادی یک بار به طور جداگانه و یک بار به صورت تجمعی با سطوح مختلف نمایه توده بدن در رگرسیون بایناری مورد بررسی قرار گرفت.

شیوع چاقی و اضافه وزن به ترتیب 3/23 و 5/48 درصد بود. وضعیت اجتماعی- اقتصادی در 2/26 درصد نمونه ها خوب، 3/64 درصد متوسط و 5/9 درصد ضعیف بود. بین چاقی زنان با تعداد فرزندان (17/5-50/1 :CI 95 درصد، 72/2 : OR) و سابقه چاقی در والدین (94/0-19/0 : CI درصد 95 ، 43/0: OR) به ترتیب ارتباط معنی دار مثبت و منفی وجود داشت. ارتباط معنی داری بین چاقی زنان با وضعییت اجتماعی- اقتصادی تجمعی یافت نشد(0/05P>).

در این مطالعه، چاقی و اضافه وزن در زنان در سن باروری در همه سطوح اجتماعی- اقتصادی به ابعاد همه گیری نزدیک بود. جهت بررسی دقیق تر عوامل مداخله کننده و توضیح دقیق تر علت افزایش روند سریع چاقی در طبقات اجتماعی- اقتصادی مختلف، مطالعات وسیع تری پیشنهاد می گردد.