ارتباط بین جابه جایی فوقانی ماگزیلا و تغییرات تمایل محوری ثنایای پایین پس از اتوروتیشن مندیبل

</span>جا به جایی فوقانی ماگزیلا طی جراحی ارتوگناتیک به منظور اصلاح رشد عمودی بیش از حد آن می تواند سبب چرخش مندیبل در خلاف جهت عقربه های ساعت و تغییراتی در روابط فکین و اکلوژن دندانی شود. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین جا به جایی فوقانی ماگزیلا و تغییرات تمایل محوری ثنایای پایین پس از اتوروتیشن مندیبل می باشد</span>.</span></span></span></span></span>
</span>در این مطالعه مقطعی، 13 بیمار دارای مال اکلوژن </span>Class II</span>، زاویه پلن مندیبل بیش از 27 درجه و دندان مولر دوم رویش یافته در فک پایین مورد بررسی قرار گرفتند. جا به جایی فوقانی ماگزیلا به میزان 4 میلی متر بر روی رادیوگرافی لترال سفالومتری و مدل دندانی ماگزیلا شبیه سازی شد. پیش بینی میزان اتوروتیشن مندیبل بر روی رادیوگرافی با در نظر گرفتن مرکز کندیل به عنوان مرکز چرخش و بر روی آرتیکولاتور با اندازه گیری میزان چرخش بازوی فوقانی آن توسط شیب سنج</span> دیجیتال</span> بر حسب درجه صورت گرفت. با توجه به قوس چرخش مشابه، میانگین اتوروتیشن مندیبل بیانگر میزان کاهش در </span>Inclination</span> ثنایای پایین می باشد. </span><span lang="AR-SA" style="font-family:"B Mitra""></span></span></span></span></span>
</span>میانگین اتوروتیشن مندیبل و تغییرات تمایل محوری ثنایای پایین پس از 4 میلی متر جا به جایی فوقانی ماگزیلا، 0/93</span>±</span>3/38 درجه در روش </span>رادیوگرافی لترال سفالومتری</span> و 0/83</span>±</span>2/63 درجه در روش </span>مدل دندانی</span> بود. تفاوت مقادیر حاصل از دو روش از نظر آماری معنی دار بود (0/05></span>p</span>).</span></span></span></span></span>
</span></span>پس از جا به جایی فوقانی ماگزیلا، چرخش مندیبل در خلاف جهت عقربه های ساعت سبب </span></span>Retrocline</span></span> شدن ثنایای پایین می شود که باید در پیش بینی سفالومتریک پیش از جراحی مورد توجه قرار گیرد</span></span>. </span></span></span></div>