تاثیر رتینوپاتی نارسی درمان شده در نوزادان نارس بر پیامدهای ساختاری چشم

</span>رتینوپاتی نارسی یک بیماری تکاملی پیچیده عروق شبکیه در نوزادان نارس است. بهبود خدمات مراقبتی نوزادان نارس </span>با افزایش خطر وقوع مراحل پیشرفته رتینوپاتی نارسی مرتبط است.</span> هدف از این مطالعه بررسی تاثیر رتینوپاتی نارسی درمان شده در نوزادان نارس بر پیامدهای ساختاری چشم می باشد.</span></span></span></span></span>

</span>این مطالعه مقطعی بر روی تعداد 962 نوزاد مبتلا به رتینوپاتی نارسی مراجعه کننده به بیمارستان چشم پزشکی الزهرا در فاصله زمانی سال های 1400-1397 انجام شد. بیماران با توجه به شدت بیماری تحت پیگیری و یا درمان با لیزر و تزریق داخل ویتره ای قرار گرفتند. در رتینوپاتی نارسی درمان شده، </span>پیامدهای ساختاری چشم </span>به صورت پیامد مطلوب و نامطلوب ثبت گردید</span>. پیامد مطلوب به صورت پسرفت عروق پلاس و جدید و پیامدهای نامطلوب به صورت کدورت لنز </span>و جدا شدگی شبکیه در نظر گرفته شد. وزن تولد، جنسیت، سن حاملگی، تهویه مکانیکی، مدت زمان استفاده از اکسیژن، سابقه پرتو درمانی، سپسیس، زجر تنفسی، تعویض خون و سن تشخیص رتینوپاتی نارسی برای هر بیمار ثبت و بررسی گردید. </span><span lang="AR-SA" style="font-family:"B Mitra""></span></span></span></span></span>

</span>میانگین وزن تولد و سن حاملگی در زمان تولد 457/90</span>±</span>1760/65 گرم و 2/39</span>±</span>32/37 هفته بود. 869 چشم بدون درمان و 93 چشم تحت درمان قرار گرفتند. رخداد پیامدهای نامطلوب در افرادی که تحت درمان قرار گرفته بودند 5/37% بود. آزمون رگرسیون لجستیک نشان داد سن حاملگی، وزن تولد، مرحله بیماری و منطقه درگیری شبکیه با پیامدهای نامطلوب درمان ارتباط معنی داری داشت (0/001</span>=</span>p</span>).</span></span></span></span></span>

</span></span>بر اساس نتایج این مطالعه، در رتینوپاتی نارسی نیازمند درمان باید </span></span>سن کمتر حاملگی، وزن کمتر تولد، مرحله بیماری شدیدتر و منطقه درگیری مرکزی تر به عنوان فاکتورهای خطر برای پیامدهای ساختاری نامطلوب درمان در نظر گرفته شوند</span></span>. </span></span></span></div>