اثر اقلیم پذیری و اسموپرایمینگ بذر بر تحمل تنش شوری گیاه گندمTriticum aestivum L.))

شوری یکی از مهم ترین تنش های غیرزیستی است که بر عملکرد بذر و تولید محصول تاثیر می گذارد. شوری باعث اثرات نامطلوب مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی بر گیاه گندم می شود. در این پژوهش، اثرات پرایمینگ بذر (پرولین 1 میلی مولار) بر پاسخ گیاه گندمTriticum aestivum L.)) به تنش شوری در شرایط اقلیم پذیر و غیر اقلیم پذیر، مورد بررسی قرار گرفت. بذور گندم تحت اقلیم پذیری و پرایمینگ بذر با پرولین (1 میلی مولار) به مدت 12 ساعت قرار گرفتند. سپس بذرها در گلدان های حاوی خاک شور (EC=26.5 دسی زیمنس بر متر) کاشته شدند و رشد گیاه و پارامترهای فیزیولوژیکی، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در شرایط بدون تنش، عملکرد بذر با تیمار پرولین افزایش یافت. پیش تیمار بذرها با پرولین تحت تنش شوری، عملکرد فتوسنتزی آنها را در مقایسه با اقلیم پذیری، حفظ کرد. نتایج بررسی صفات وزن خشک اندام هوایی همراه با اندازه گیری مالون دی آلدیید نشان داد که اقلیم پذیری با غلظت کم نمک، نمی تواند اثر بازدارندگی شوری بالا (EC=26.5 دسی زیمنس بر متر) را کاهش دهد. بنابراین، تحقیقات بیشتری برای بهینه سازی پروتکل اقلیم پذیری، عوامل اسموپرایمینگ بذر و شرایط محیطی برای افزایش تحمل گیاه گندم به تنش شوری مورد نیاز است