اثر بتائین بر تغییرات بافتی مخچه، تعادل و عملکرد حرکتی در موش های صحرایی نر مدل تجربی مالتیپل اسکلروزیس

یکی از بیماری التهابی مزمن سیستم عصبی مرکزی، مالتیپل اسکلروزیس (Multiple sclerosis) MS است. بتایین دارای قابلیت اثرات ضد التهابی و محافظت عصبی است. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی اثر بتایین بر تغییرات بافتی مخچه و فعالیت های حرکتی در مدل تجربی MS انجام شد.

در این مطالعه ی تجربی، 20 سر رت نر بالغ 12 هفته ای به گروه های شاهد، Ms، +Ms بتایین و بتایین تقسیم شدند. برای ایجاد مدل MS، حیوانات به مدت 12 هفته با غذای حاوی کوپریزون 0/5 درصد تغذیه شدند. برای درمان بتایین با دوز 1 درصد در آب آشامیدنی به مدت 6 هفته انتهایی داده شد. در پایان دوره، به منظور سنجش تعادل و هماهنگی حرکتی تست های روتارود، میدان باز و تست توری معکوس انجام و همچنین مخچه حیوانات از نظر تغییرات بافت شناسی مورد مطالعه قرار گرفت.

فعالیت های حرکتی و حفظ تعادل در گروه MS نسبت به گروه شاهد کاهش شدیدی نشان داد در حالیکه درمان با بتایین سبب بهبود این علایم شد. در بررسی های بافت شناسی، تغییرات بافتی در سلول های پورکینژ از جمله کاهش تعداد، متراکم و پیکنوز شدن هسته، کاهش قطر جسم سلولی و هسته این سلول ها در گروه MS دیده شد. در حالیکه گروه MS دریافت کننده بتایین تغییرات به شکل واضحی بهبود یافته بود و سلول های پورکینژ توانسته بودند تعداد و شکل خود را حفظ کنند.

بر اساس یافته های مطالعه ی حاضر، بتایین می تواند به عنوان یک بیومولکول موثر در روند ترمیم بافتی و بهبود رفتارهای حرکتی در بیماران مبتلا به MS در نظر گرفته شود.