اثرات مورفولوژیکی نانوذرات اکسید آهن بر روی جنین مرغ از نظر ناهنجاری

چکیده در دهه های گذشته نانوذرات مغناطیسی برای استفاده در درمان تومور و تصویربرداری مورد بررسی قرار گرفته اند. همچنین، در کنار استفاده از آنها در نقش فاکتورهای کنتراست MRI، بررسی هدف قرار دادن سلول های تومور با بیومولکول هایی مانند داروهای ضد سرطان، آنتی بادی ها و siRNA، کاربرد نانوذرات مغناطیسی مورد ارزیابی قرار می گیرد. هدف از این کار مقدماتی بررسی اثرات نانوذرات اکسید آهن بر رشد و نمو جنین با تاکید بر مورفولوژی مغز بود. صد و شصت تخم مرغ بارور از سویه های جوجه گوشتی راس 308 پس از کندل شدن به 8 گروه (n=20) تقسیم شدند. گروه 1 (کنترل) 0.3 میلی لیتر سرم نرمال دریافت کردند. گروه های 2، 3 و 4 نانوذرات اکسید آهن را به صورت ماگمیت با دوزهای 100، 250 و 500 پی پی ام دریافت کردند. گروه 5، 6، 7 و 8 نانوذرات اکسید آهن را به صورت مگنتیت با دوزهای 100، 250، 500 و 2500پی پی ام دریافت کردند. در روز بیستم، روز مرگ و وزن مغز، کبد، قلب، بورس فابریسیوس و طحال و نمونه های تراتوژن ثبت شد و بافت های مغزی همه جوجه ها برای ارزیابی بافت شناسی جمع آوری شد. نتایج نشان داد که نانوذرات اکسید آهن دارای اثرات تراتوژنی مانند عدم تشکیل عضلات دیواره شکم و قرار گرفتن قلب در خارج از قفسه سینه است. همچنین نسبت وزن کبد، طحال و بورس فابریسیوس در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل تغییراتی مشاهده شد. در ارزیابی میکروسکوپی مغز پرخونی، نورونوفاژی، ادم اطراف عروق، نکروز و واکویل شدن نورون ها قابل تشخیص بود. می توان نتیجه گرفت که نانوذرات اکسید آهن بر رشد و نمو جنین تاثیر می گذارد و می تواند از سد خونی-مغزی عبور کرده و به بافت مغز نفوذ کند و بر مورفولوژی مغز تاثیر بگذارد.