الزام شهروندان به رعایت شریعت ازسوی دولت اسلامی و ادله وجوب امر به معروف و نهی از منکر

یکی از مسایل مهم در حکمرانی دینی، مسیله الزام شهروندان به رعایت شریعت از سوی دولت اسلامی است. به همین خاطر، دیدگاه های متعدد و متفاوتی در رابطه با این مسیله شکل گرفته است. از جمله آنها، دیدگاهی است که الزام شهروندان به شریعت را وظیفه دولت اسلامی می داند. این دیدگاه، همان گونه که دولت اسلامی را نسبت به رفاه شهروندان مسیول، و تامین رفاه شهروندان را وظیفه آن می داند، دولت اسلامی را در برابر شریعت شهروندان نیز مسیول دانسته، تلاش آن را برای تحقق شریعت در جامعه به بهترین شکل ممکن، ضروری می داند. برای اثبات اینکه دولت اسلامی نسبت به شریعت شهروندان مسیول است، ادله بسیاری ارایه شده است که از جمله آنها، استناد به ادله وجوب امر به معروف و نهی از منکر است. در این مقاله، مستند به منابع معرفت شناختی شیعی، این استناد، و اشکالات طرح شده درباره آن، مورد بررسی قرار گرفته، و با توجه به ادله امر به معروف و نهی از منکر، محدوده دخالت دولت اسلامی در زمینه الزام شهروندان به شریعت، تبیین شده است.