قیام 1920 ، روحانیت و ناسیونالیسم عربی در ورود عراق به عصر جدید

قیام 1920 عراق مهم ترین حادثه تاریخی، سیاسی و اجتماعی عراق کنونی در ورود به عصر جدید می باشد. این قیام در دو طیف تحلیلی مورد بررسی و فهم قرار گرفته است. بخشی از تحلیل ها ذیل مفهوم سکولاریسم این قیام را یک خیزش ملی و سکولار معرفی نموده اند. بخش دیگر تحلیل هابا استفاده از مفهوم اسلام سیاسی تحلیلی دینی و اسلامی از این قیام ارایه داده اند. در این نوشته سعی شده تا با بازخوانی زمینه گرایانه مفاهیم ناسیونالیسم، سکولاریسم، اسلام سیاسی و مفاهیم مرتبط، ناکارآمدی این گفتمان ها در تحلیل و فهم حوادثی مانند قیام 1920 عراق نشان داده شود.از زاویه چنین نگاهی، تصویر بازنموده در قالب این تحلیل ها از قیام 1920 عراق به همین سبب نه سکولار و نه ذیل مفهوم اسلام سیاسی قابل فهم و تفسیر و تحلیل می باشد. حتی آنچنان که برخی تلاش دارند که آن را ذیل مفهوم ناهمسازه ناسیونالیسم اسلامی بگنجانند، نیز دچار نوعی سردرگمی در فهم آن شده اند. این قیام به خوبی ناکارآمدی این مفاهیم را در فهم پدیده های سیاسی اجتماعی جهان اسلام نشان می دهد. در همین راستا تلاش شده تا اهمیت قیام 1920 عراق در شالوده و ساختار شکنی از مفاهیم و پارادایم مسلط در حوزه سیاسی نشان داده شود. همچنین توان و پتانسیل این قیام در ایجاد الگوهای جدید سیاست ورزی و حکمرانی در مرز جغرافیایی بین مفاهیم و دوگانه هایی همچون سکولاریسم و تیوکراسی را پر رنگ گردد.