چشم انداز مسئولیت حمایت در کنیا و بازتاب آن بر جامعه بین المللی

مسیولیت حمایت شامل مسیولیت پیش گیری، واکنش و بازسازی است. در این پژوهش چشم انداز مسیولیت حمایت در کنیا و بازتاب آن بر جامعه بررسی می شود.                    روش انجام پژوهش توصیفی-تحلیلی است.ملاحظات اخلاقی: در انجام پژوهش اصالت متون، صداقت و امانت داری رعایت شده است.  مسیولیت حمایت شامل مسیولیت پیش گیری، واکنش و بازسازی است. آنچه R2P را از ایده پیشین غلبه بر مداخلات بشردوستانه متمایز می سازد، اول، تاکید بر پیش گیری است و دوم اولویت آشکاری است که برای واکنش چند جانبه هماهنگ در مواجهه با بحران قایل است. سومین و شاید جدیدترین ویژگی آن، این است که سازمان های منطقه ای نقش مهمی در تسهیل حل منازعات و اجرای این مسیولیت دارند.                                                                                      خشونت پس از انتخابات کنیا در سال 2007 به عنوان اولین مورد پیش گیری از R2P به طور گسترده مورد توجه قرار گرفت. کنیا به عنوان داستان موفقیت R2P دیده می شود: اقدام چندجانبه برای پیش گیری از تشدید اختلاف و وابستگی شدید به بازیگران منطقه ای. هدف این مقاله بررسی صحت وسقم این ادعاست. این مقاله سوال می کند آیا پرونده کنیا واقعا نمونه ای موفق از پیش گیری R2P بود؟ تجزیه وتحلیل مورد کنیا در نهایت منجر به این نتیجه گیری می شود که کاربرد R2P به موفقیت در تلاش برای مقابله با جنگ منجر نمی شود. این بافت کنیا بود که برای موفقیت میانجی گری مطلوب بود و بعید است که R2P بدون این عوامل احتمالی موفق می شد.